Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

"Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ"

Η αγαπημένη μας Πεταλουδίτσα σκέφτηκε κάτι πάρα πολύ όμορφο μπας και ξεκουνηθούμε και δώσουμε έναυσμα σε όλους, να δείξουμε λίγη αγάπη και καλοσύνη!
Το concept είναι η διάδοση της ελπίδας όπως είπε και το Πεταλούδι!!
Πολύ όμορφη λέξη και πολύ απαραίτητη!
Χωρίς αυτή απλά θα πάψουμε να ζούμε!

Η δική μου ιστορία έχει να κάνει με κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!

Ιούνιος 1995,  μόλις έχω γυρίσει από ένα ξενύχτι και έχω κάτσει στο κρεβάτι, 3.15 το πρωί!
Ξαφνικά αρχίζει να κουνιέται το σύμπαν.
Ωπα λέω, σεισμός είναι ή τα ξίδια που ήπιαμε!!
Βγαίνω έξω από το σπίτι μαζί με την αδερφή μου και βέβαια πάρα πολύς κόσμος και κοιτάμε γύρω μας σαν χαμένοι.
Πρωτόγνωρο συναίσθημα γιατί δεν είχα ξαναζήσει κάτι τόσο μεγάλο.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει όταν ανοίξαμε το πρωί την τηλεόραση και αντικρίσαμε τον χαμό που είχε γίνει!
6,1 ρίχτερ 16 Ελληνες και 10 Γάλλοι τα θύματα και πολλές καταστροφές! 


Τα θύματα ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μια πολυκατοικίας και του ξενοδοχείου Ελίκη στο κέντρο της πόλης του Αιγίου.
Μέσα στην πολυκατοικία και ο μικρός τότε Ανδρέας Μπογδάνος.
Αγωνιούσαμε όλοι αν θα τα καταφέρει, αν θα καταφέρουν να τον βγάλουν σώο!
Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να σώσουν τους ανθρώπους που είχαν θαφτεί κάτω από τσιμέντο και σίδερα, έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν όσους μπορούσαν.
Πόσο τραγικό θα είναι να ακούς ανθρώπους να σου φωνάζουν, ανθρώπους θαμμένους στην κυριολεξία και να μην μπορείς να τους φτάσεις.
Με αγωνία να σκάβεις με ότι εργαλείο βρεις, με τα χέρια, με φτυάρια, ο ιδρώτας από το άγχος και την αγωνία να τρέχει στα μάτια σου και εσύ να προσπαθείς να τους φτάσεις, όσο πιο γρήγορα μπορείς, γιατί και τα λεπτά έχουν σημασία!!
"Βγες έξω" να σου φωνάζουν και εσύ να μην θες να τα παρατήσεις!
Έχεις μπει μέσα με φοβερό κουράγιο, με φοβερούς μετασεισμούς, χωρίς κράνος, με το ζόρι ανασαίνεις.
Πως να παρατήσεις μια ανθρώπινη ζωή και μάλιστα ενός παιδιού για να βγεις να ξεκουραστείς και να πάρεις ανάσα!
Και η ανάσα του παιδιού;
Ακόμα και ο Θεός εκείνη την ώρα σου δίνει υπεράνθρωπη δύναμη, να κρατηθείς και να κρατήσεις την ζωή αυτού του παιδιού μαζί σου.
Παναγιώτης Νίκας, 21 ώρες μετά, με τον μικρό Αντρέα και τις ευχές και τα κλάματα όλου του κόσμου στα πόδια του!


Δεν τα παράτησε και δεν τον παράτησε και ο μικρός και δεν τους παράτησε και ο Θεός!!
Όλη η χώρα κάνει τον σταυρό της και εύχεται να είναι καλά και οι δύο!
Χάθηκαν 26 άνθρωποι αλλά ο Παναγιώτης Νίκας μας χάρισε την ζωή του Αντρέα!
Την ελπίδα!!
Πριν από τρία χρόνια έφυγε από την ζωή αλλά ο "μικρός" Αντρέας και πολύς κόσμος θα τον θυμάται για πάντα για την αυτοθυσία του και το πείσμα του!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, απλά ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και όταν καμιά φορά είμαι κουρασμένη και με παίρνει από κάτω, όπως όλο τον κόσμο, τον φέρνω στην μνήμη μου να παλεύει για την ανάσα του Αντρέα και ξυπνάω!
Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας!
Ας παλέψουμε αξίζει τον κόπο!

47 σχόλια:

  1. Ολόκληρη η ΕΜΑΚ είναι μια ομάδα αυτοθυσίας Έλενά μου και μακάρι να γνωρίζαμε όλων τα ονόματα, όσων έχουν περάσει κατά καιρούς από την μονάδα αυτή για να τα αναφέρουμε .... τους έχουμε δει στην οθόνη μας να περνάνε μέσα από χαλάσματα, φωτιές, να ρισκάρουν το κάθε πολύτιμο της ζωής τους λεπτό...

    Καλό βράδυ Έλενά μου....
    Να είσαι καλά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι ακριβώς είναι Λεβινάκι μου!
      Κάνουν απίστευτα πράγματα αυτοί οι άνθρωποι και αντέχουν απίστευτα πράγματα!
      Πρέπει να έχεις πολλά αποθέματα καλοσύνης για να θυσιάζεις τον εαυτό σου για τους άλλους!
      Πολλά φιλιά κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  2. Το πρωί που πήγα στη δουλειά, έμαθα ότι πάρα πολλές νοσηλεύτριες άφησαν εκείνο το βράδυ τα κρεβάτια τους και τις οικογένειές τους και μαζεύτηκαν νύχτα στο νοσοκομείο ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!! για να σπεύσουν για βοήθεια.
    Την επόμενη ημέρα ήρθε στο γραφείο μου η προϊσταμένη της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Μου είπε ότι είδε σε μια κολώνα του ξενοδοχείου που είχε γίνει σμπαράλια (η μισή είχε πέσει στο έδαφος και η μισή κρεμόταν ακόμη από το ταβάνι) να κρέμονται όλα κι όλα δύο σίδερα!!!
    Μιλάμε ότι ο μηχανικός έκανε φοβερό οπλισμό!
    Σε άλλη κολώνα που είχε επίσης σπάσει είδε να χάσκει μέσα στο μπετό ένα …κωλόχαρτο. Έλειπε το τσιμέντο στον μάστορα και είπε να καλύψει το κενό με ότι βρήκε μπροστά του!

    Εκείνο το βράδυ θυμάμαι κοιμηθήκαμε στην παραλία μέσα στο αυτοκίνητο. Ο μεγάλος μου γιος 2 χρονών και η γυναίκα μου στον 5ο μήνα στο δεύτερο παιδί μας. Σπάσανε στο σπίτι κάτι διάφορα αλλά ποιος νοιάζεται; Κρίμα στους αθώους που χάθηκαν από την εγκληματική αδιαφορία των ψευτο-υπεύθυνων.

    Τα παλικάρια της ΕΜΑΚ είναι οι σύγχρονοι ήρωες.

    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύς κόσμος εκείνη την μέρα πρόσφερε Πέτρο μου!
      Είχε μουδιάσει όλος ο κόσμος με αυτό που είχε γίνει.
      Εγιναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βοηθηθούν οι άνθρωποι που είχαν πληγεί.
      Εγώ ήμουν στο Ναύπλιο όταν έγινε αυτό και το ζήσαμε πολύ έντονο γιατί και εμείς είχαμε κάποιες μικρές ζημιές!
      Μου έχει μείνει για πάντα αυτή η στιγμή δεν ξέρω ίσως και γιατί ήμουνα μικρή ακόμα και δεν είχα ξαναζήσει κάτι τόσο τραγικό!
      Οι άνθρωποι της ΕΜΑΚ είναι πραγματικά στα μάτια μου οι σύγχρονοι ήρωες!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  3. Μου ξύπνησες παλιές μνήμες Ελενάκι μου. Η πράξη του ήταν αυτοθυσία. Και είμαι σίγουρη πως υπάρχουν πολλοί αντίστοιχοι διασώστες, που ρισκάρουν τα πάντα για να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή.
    Υπέροχη η σκέψη σου να ξαναφέρεις αυτή την ιστορία στην επιφάνεια.
    Φιλιά πολλά και καλό βράδυ να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτοί οι άνθρωποι Μαρία μου είναι πραγματικά ήρωες!
      Δίνουν την ζωή τους για τους άλλους χωρίς να το σκεφτούν και έχουμε ανάγλη από την αυτοθυσία στην ζωή μας.
      Εχουμε ξεχάσει τι σημαίνει!
      Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  4. Κι εγώ θυμάμαι γυμνάσιο πήγαινα τότε, σε καράβι ήμασταν με την μπουκαπόρτα έτοιμη να κλείσει και ξαφνικά ταρακουνήθηκε το καράβι λες και μπαίναν μέσα 10 νταλίκες....
    Τα υπόλοιπα είναι γνωστά..
    Είναι άξιοι συγχαρητηρίων όλοι οι διασώστες, νοσοκόμες, γιατροί.. Να ναι καλά οι άνθρωποι που με προσωπική θυσία βοήθησαν τους συνανθρώπους μας!!
    Σε ευχαριστούμε Ελενα για την υπενθύμιση!!
    Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ Μαριλενάκι μου!
      Ενα τόσο τραγικό γεγονός που έδειξε πόσο άνθρωποι μπορούμε να γίνουμε!
      Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια σε αυτούς τους ανθρώπους και σε όσους βοήθησαν να ξεπεραστεί αυτό το κακό!
      Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  5. Την επόμενη χρονιά επέστρεψα στην Ελλάδα και θυμάμαι ότι ακόμα ότι μιλούσαν για το σεισμό στο Αίγιο . Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές οι ανάσες του κόσμου συντονίζονται με τους εγκλωβισμένους
    Καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ανάσες μας πραγματικά είχαν συντονιστεί με τους εγκλωβισμένους.
      Ετσι ακριβώς όπως το είπες!
      Περιμέναμε όλοι με αγωνία να δούμε τι θα γίνει και πόσοι θα σωθούν!
      Νομίζω το συζητούσαμε για πολύ καιρό γιατί χάθηκαν τόσοι άνθρωποι άδικα!
      Προσωπικά ακόμα το θυμάμαι!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  6. Άκρως ενδιαφέρουσα και συγκινητική εξιστόρηση.
    Σ ευχαριστουμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά Αριάδνη μου πρέπει να μην ξεχνάμε είναι πολύ σημαντικό!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  7. Πολυ συγκινητικη η αναρτηση σου Ελενα μου.. Ημουνα 12 χρονων τοτε.. Δεν θυμαμαι τιποτα απο αυτα..
    Φοβαμαι πολυ τους σεισμους και θαυμαζω το κουραγιο των οσων τρεχουν για βοηθεια....Μακαρι να μην ηταν αναγκη να συμβαινουν αυτα τα πραγματα..
    Καλη σου μερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ Μαρία μου μετά απο αυτό κάτι έσπασε μέσα μου!
      Κατάλαβα πόσο ανήμπορος μπορείς να γίνεις μπροστά στην φύση και αυτό με τρόμαξε πολύ.
      Ακόμα έχω πρόβλημα με τους σεισμούς και με όλα τα ακραία φυσικά φαινόμενα!
      Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  8. πω πω τι μου θυμισες τωρα!
    συγκινηθηκα και ριγοι με διαπερασαν!

    οντως υπαρχει ελπιδα!

    φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαι εγώ το ίδο παθαίνω κάθε φορά που το θυμάμαι εκφρασούλα μου!
      Μακάρι να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε. να θυμόμαστε αυτούς τους ήρωες της προσφοράς. αυτούς τους ήρωες που τους συναντούμε ανάμεσά μας και που δάφνες ποτέ δεν ζήτησαν, ούτε και πρόκειται ποτέ να ζητήσουν...
    Έλενά μου, έπραξες απολύτως σωστά που μίλησες γι' αυτούς...
    σε φιλώ και σε καλημερίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν είχαμε και αυτούς Βίκυ μου δεν ξέρω τι θα κάναμε!
      Οι πραγματικοί ήρωες δεν έχουν ανάγκη απο δάφνες!
      Τις χαρίζω στους αχαίρευτους που πάνε τον τόπο πίσω χίλια βήματα!
      Οπως είπες να μην ξεχνάμε ποτέ γιατί πάσχουμε απο αμνησία γενικότερα σαν λαός!
      Την καλησπέρα μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Τα θυμάμαι πολύ έντονα όλα αυτά, τα παρακολουθούσαμε χωρίς ανάσα...
    ΄Οταν σώθηκε ο μικρούλης όλη η Ελλάδα έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης και χειροκροτούσαμε μπροστά στις οθόνες δακρυσμένοι...
    Εκείνη την εποχή, είχαμε και τον σεισμό στην Κοζάνη με 6,6 ρίχτερ!!
    Πάνω από 7000 κτίρια σε όλο τον Νομό κρίθηκαν ακατάλληλα, πάνω από 10000 άνθρωποι βρέθηκαν άστεγοι από τη μια στιγμή στην άλλη.
    Ευτυχώς υπήρξαν μόνο τραυματισμοί, σε κάποια άτομα που προκλήθηκαν από τον πανικό...(κάποιοι πήδηξαν από μπαλκόνια κι έσπασαν πόδια...)
    Από τότε η γη δεν έχει ηρεμήσει στην περιοχή και οι μικροσεισμοί είναι συχνό φαινόμενο. Ποτέ δεν ξεπέρασα τον φόβο μου... Πολλές φορές μέσα στη νύχτα, σαν κάτι να με ξυπνάει λίγα δευτερόλεπτα πριν και πετάγομαι σίγουρη πως θα γίνει σεισμός...και γίνεται! Οι αδερφές μου με κοροϊδεύουν και λένε πως μόνο τα γατιά και τα σκυλιά έχουν αυτό το ένστικτο...
    Οι διασώστες κι οι πυροσβέστες είναι πραγματικοί ήρωες. Εύχομαι να τους δίνει δύναμη ο Θεός...
    Καλημέρα γλυκιά μου ΄Ελενα, πολύ συγκινητική η ανάρτησή σου...
    **Αννιώ**
    *Σαν πολύ χώρο έπιασα σήμερα, να με συγχωρείς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τον θυμαμαι να σου πω την αλήθεια τον σεισμό στην Κοζάνη αλλά είναι πολύ τρομερο συναίσθημα!
      Εγώ προσωπικά έχω μεγάλο πρόβλημα με τους σεισμούς!
      Και δεν νομίζω ότι ξεπερνιέται ποτέ αυτό το πράγμα!
      Οι διασώστες είναι οι σύγχρονοι ήρωές μας και πρέπει να μην τους ξεχνάμε ποτέ!
      Καλά έκανες και έπιασες πολύ χώρο μου αρέσε πολύ που μας κατέθεσες την εμπειρία σου!
      Πολλά φιλιά την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  11. Τα θυμάμαι κι εγώ έντονα τα γεγονότα Ελενάκι μου γιατί είχα συγκλονιστεί!
    Αιωνία του η μνήμη !
    Να'σαι καλά για το μήνυμα που μετέφερες εδώ!
    Φιλιά και καλημέραααα :))

    ( περνάω τώρα που βρήκα ευκαιρία γιατί στο σπίτι δεν ξέρω αν θα έχω πάλι ιντερνετ!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Αριστάκι τι έχεις τραβήξει με αυτόν τον παλιοπάροχο!!
      Νομίζω όλοι το θυμόμαστε αυτό το γεγονός!
      Αυτό και της Πάρνηθας επειδή χάθηκαν τόσες ζωές άδικα δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ!
      Και δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε!
      Πολλά φιλιά την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  12. Εντάξει, μιλάμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες και όπως πάντα δεν αναγνωρίζεται από πουθενά -εκ των άνωθεν- ο αγώνας τους. Εγώ έχω ζήσει τον σεισμό στην Πάρνηθα πολύ έντονα. Χάνονται ζωές άδικα και πάλι από την...γνωστή εγκληματική αδιαφορία κάποιων ανευθυνο-υπεύθυνων δυστυχώς... Πολύ συγκινητική η αναφορά σου Ελενάρα μου και να είσαι καλά... Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς πετροκόριτσο σε αυτή τη χώρα κάνει ο καθένας ότι γουστάρει και δεν τον ελέγχει κανέις!
      Η χώρα της ασυδοσίας!
      Ο σεισμός στην Πάρνηθα επίσης ήταν τρομερός όπως είπα και στο Αριστάκι και χάθηκαν τόσοι άνθρωποι άδικα!
      Και εκεί αυτοί οι άνθρωποι της ΕΜΑΚ έκανα υπεράνθρωπες προσπάθειες!
      Πολλά φιλιά γλύκα καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  13. Η εξιστόρηση των γεγονότων συγκλονιστική.
    Παρότι τα θυμάμαι όπως τα θυμάται και όλη η Ελλάδα,η υπενθύμιση τους είναι ένα μήνυμα ότι εμείς που μείναμε πίσω είναι όμορφο να αποτίουμε φόρο τιμής στην ηρωική προσπάθεια κάποιων ανθρώπων προς τον συνάνθρωπο τους.
    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aκριβώς Χριστινάκι μου!
      Πρέπει που και που να τα θυμόμαστε και να τιμάμε όλους αυτούς τους ανθρώπους που δίνουν την ζωή τους για να σώσουν άλλους, με όποιο τρόπο!
      Πολλά φιλιά την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  14. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Έλενα και καλό σου μήνα.
    Έζησα τους σεισμούς του ΄53 στα Εφτάνησα και έχω πικρές εμπειρίες.
    Συγκινητική η ιστορία σου και είναι δώρο του θεού όταν σε τέτοιες στιγμές υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Παναγιώτη Νίκα. Ας είναι αιωνία του η μνήμη.
    Νάσαι καλά αγαπητή μου Έλενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα Εφτάνησα ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει ένας σεισμός Ντένη μου , δυστυχώς!
      Εχουν πληγεί τόσες φορές όπως και πρόσφατα στην Κεφαλλονιά και ξέρουν τι είναι να χάνεις τον άνθρωπο σου το σπίτι σου , αλλά και τι σημαίνει να δίνεις την ζωή σου για τον άλλον.
      Μακάρι να μην χρειαζόταν ποτέ ξανά κάτι τέτοιο αλλά κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με την φύση!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  15. Θυμάμαι πολύ καλά την μορφή αυτού του Ανθρώπου. Οι Άνθρωποι αυτοί αποδεικνύουν καθημερινά πόσο ήρωες είναι και θλίβομαι που δεν αναγνωρίζεται από πολλούς. Σε ευχαριστώ που ξεσκόνισες την μνήμη μου! Να έχεις ένα όμορφο και ευωδιαστό Μάη! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που και που το θυμάμαι όταν καμιά φορά ασχολούμαι και στεναχωριέμαι για βλακείες όταν είμαι έτοιμη να τα παρατήσω σκέφτομαι την αυτοθυσία κάποιων ανθρώπων που δεν τα παράτησαν ποτέ και λεω όχι δεν θα το επιτρέψω!
      Την καλημέρα μου πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  16. τη θυμαμαι αυτη την ιστορια! Φανταζομαι εσενα ποσο σε συγκλονισε που το εζησες !Αυτοι ειναι ηρωες, κανουν επανασταση καλοσυνης καθε μερα, καθε ωρα, οποτε χρειαζεται! Εξαιρετικο το φωτεινο παραδειγμα που επελεξες! Να με συγχωρεις για την αργοπορια εχω καποιες μερες αποχης...
    Σε ευχαριστω παρα πολυ για τη συμμετοχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πειράζει πεταλουδίτσα μου!
      Ηταν πολύ τραγικό ολο αυτό αλλά ευτυχώς υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θυσιάζουν και την ζωή τους για τους άλλους!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Ax! τι μας θύμισες Έλενα, το μεγαλείο ψυχής κάποιων ανθρώπων είναι δώρο Θεού!
    Η καλοσύνη απωθεί το άλγος της κούρασης και σμιλεύει την ψυχική γαλήνη για να αντέξει τις όποιες δυσκολίες, ώσπου να φτάσει το στόχο! Αυτό το προνόμιο λίγοι άνθρωποι το έχουν! Γι' αυτό και ξεχωρίζουν! Πολύ τρυφερή η αναφορά σου Ελενάκι μου!
    Να έχεις μια όμορφη και ήρεμη εβδομάδα! Φιλιά πολλά με αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως το είπες Κατερίνα μου!
      Ευτυχώς που υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας!
      Μάλλον μας τους χάρισε ο Θεός για να υπάρξει μια ισορροπία για όλα τα κακά που μας συμβαίνουν!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Πράγματι πολύ μεγάλο μαθημα Ελενα μου.. η αυτοθυσία αυτών των ανθρωπων.. και το κουράγιο τους να μην τα παρατάνε.. με τίποτα και να προσπαθούν μεχρι τέλος.. !! ας γίνουν το παράδειγμα μας..!! να έχεις μια ομορφη εβδομαδα.. φιλακιαααααα αργώ αλλα δεν σε ξεχνώ..!!!..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου πραγματικά ας γίνουν το παράδειγμά μας!
      Το χρειαζόμαστε τόσο πολύ ειδικά αυτές τις δύσκολες ώρες που ζούμε σαν λαός!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  19. Με πήγες πίσω...ποτέ δε θα ξεχάσω αυτές τις σκηνές!
    Πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες...
    Να είσαι καλά...φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία μου δεν πρέπει να ξεχνάμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι μεγάλη βοήθεια και παρηγοριά, έχουν τεράστιο μεγαλείο ψυχής και πολλά αποθέματα αγάπης για τον συνάνθρωπο!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  20. Τέτοιου είδους πράξεις ξεφεύγουν από "καλοσύνη στην πράξη"
    περνούν επάξια στον ηρωϊσμό.
    Να παλεύεις για να σώσεις έναν άνθρωπο κάτω από τέτοιες συνθήκες
    σημαίνει πως έχεις βάλει στην άκρη για χάρη του τον εαυτό σου.
    Συγχαρητήρια γιατί κράτησες στη μνήμη σου τον ήρωα
    και του έκανες το καλύτερο μνημόσυνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως το λες Φλώρα μου!
      Ηρωες είναι όλοι οι άνθρωποι που θυσιαάζουν την ζωή τους για τους άλλους!
      Με όποιον τρόπο!
      Και ευτυχώς που έχουμε και τέτοιους γιατί αλλιώς χαθήκαμε!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  21. ποσο πισω με ταξιδεψες , θυμαμαι παρακολουθουσαμε στο ραδιοφωνο συνεχεια τις ειδησεις με την εξελιξη της διασωσης του μικρου Ανδρεα , ενας ανθρωπος- ηρωας που υπερεβαλλε εαυτό ,που μας έδωσε μάθημα ζωής ο Παναγιωτης Νικας ναναι χαρουμενη η ψυχή του σε ευχαριστουμε Ελενα μου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ αυτό το ξενύχτι εκείνη την μέρα και την επόμενη καρφωμένοι στις τηλεοράσεις να περιμένουμε αν θα τα καταφέρει ο μικρός Ανδρέας!
      Εδωσαν και την ψυχή τους όλοι οι άνθρωποι της ΕΜΑΚ όπως πάντα και πρέπει να το θυμόμαστε πότε πότε!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  22. Μπράβο Έλενά μου... ας το βλέπουν πια όλοι όσοι μπαίνουν στα μπλοκ ότι καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει, τι γίνεται εκεί κάτω στα ανοιχτά της Κρήτης...
    Να είσαι καλά!!

    Σε φιλώ και εύχομαι Καλημέρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πόσο με συγκίνησες.. Το θυμάμαι κι ας ήμουν μικρή τότε.. Θυμάμαι την γιαγιά μου πόσο συγκλονισμένη ήταν και πως έκλαιγε για το παιδάκι και για τόσο κόσμο που χάθηκε άδικα. Τους σεισμούς τους φοβάμαι πάρα πολύ, έζησα και στην Πάτρα πριν λίγα χρόνια εκείνον τον πολύ δυνατό.. από τις χειρότερες εμπειρίες μου.
    Μπράβο σου που το ανέφερες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή