Άδειασα σε μια
στιγμή
δεν πόνεσα πολύ
σταμάτησε ο πόνος κάπου εκεί
που πήρε η ανάσα
μου ότι είχε για να ζει.
Τώρα άδεια και μόνη
η ψυχή περιμένει απλά
η ώρα της να ‘ρθει
μήπως και έτσι
ολοκληρωθεί
ετούτη η άσκοπη ζωή.
Πρόσφατα μου
έτυχε να γνωρίσω έναν άνθρωπο που δεν έχει να χάσει τίποτα!
Περίεργο αυτό που
σας λέω ε;
Κι όμως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν
τίποτα να χάσουν και έχει αδειάσει η ψυχή τους σε μία νύχτα;
Έχουν χαρακιές
στην καρδιά τους, στην ψυχή τους, στο σώμα τους και φαίνεται από αυτές ότι
πόνεσαν πολύ, αλλά δεν ματώνουν πια, έχει αδειάσει το αίμα από μέσα τους.
Έχουν μια
περίεργη κλίση οι ώμοι τους σαν να κουβαλάνε το πιο μεγάλο βάρος.
Δεν έχουν τίποτα
να χάσουν δεν τους κρατάει τίποτα!
Δεν νοιώθουν
τίποτα, δεν ακούνε, δεν βλέπουν!
Είναι εκεί τους
βλέπεις αλλά νοιώθεις ότι δεν υπάρχουν.
Αυτό το βλέμμα
δεν περιγράφετε!
Άδειο, απόκοσμο
χωρίς κανένα συναίσθημα, χωρίς πνοή!
Το χειρότερο
είναι όταν συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια για να
βοηθήσεις, να τους γυρίσεις πίσω, σε πονάει τόσο πολύ.
Όσο και αν πουν
κάποιοι ότι μπορείς να βοηθήσεις και να είσαι δίπλα για να τους επαναφέρεις
στην ζωή, δεν γίνεται, έχουν πάρει απόφαση ότι δεν υπάρχουν, δεν θέλουν την
βοήθειά σου και αυτό είναι που πονάει περισσότερο από όλα.
Στέκονται και
νοιώθεις ότι η ζωή έχει ρουφήξει ,άσπλαχνη όπως είναι μερικές φορές, ότι είχαν
μέσα τους!
Δεν θέλω να πω
τίποτα άλλο απλά εύχομαι να μην χάσει κανένας άνθρωπος ποτέ ξανά την ανάσα του,
το βλέμμα του, την ζωή, το νόημα!
Πονάει πολύ και
δεν ξαναγυρίζει πίσω!
Τον κουβαλάω μέσα
μου και θα τον κουβαλάω μέσα μου για πάντα!
Έχω ανατριχιάσει...... Δεν ξέρεις πόσο το φοβάμαι αυτό που περιγράφεις... Είναι τρομαχτικό και δεν θέλω να τύχει σε κανέναν άνθρωπο στον κόσμο.. :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά Ελενάρα μου και καλό μήνα!
Πέτρα μου απο το στόμα σου και στου Θεού το αυτί!
ΔιαγραφήΚαι αυτός πόσο ψηλά έχει πάει πια!
Με αυτό το φόβο ζω και εγώ και ελπίζω!
Πολλά φιλιά!
Δεν ξέρω το λόγο, αλλά έχοντας γνωρίσει ανθρώπους που έχουν βιώσει τον υπέρτατο πόνο, να χάσουν παιδί εννοώ, διαπίστωσα το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής. Οι πληγές επουλώνονται απ' το χρόνο, οι χαρακιές βέβαια μένουν για πάντα, αλλά πάντα υπάρχει λίγος χώρος για να ανακαλύψεις ένα λόγο για να υπάρχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλενάκι καταλαβαίνω το συναίσθημα σου και πόσο σε σημάδεψε αυτή η γνωριμία. Εύχομαι να βρει λίγη γαλήνη ο άνθρωπος αυτός...
Φιλιά Ελενάκι μου!
Εχω δει και εγώ ανθρώπους Μαρία μου που έχουν περάσει αυτόν τον πόνο που πιστεύω και εγώ ότι είναι ο μεγαλύτερος και κάπως τα έχουν καταφέρει.
ΔιαγραφήΑλλά δυστυχώς είναι και κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν την δύναμη αδειάζουν σε μια στιγμή και δεν ξαναγυρίζουν πίσω ποτέ!
Με τάραξε η συνειδητοποιηση κάτι τέτοιου δεν το δέχεσαι εύκολα.
Ελπίζω να βρίσκουν όλοι πάντα κάτι που να τους κτρατάει στην ζωή!
Πολλά φιλιά!
Πραγματικά δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει αυτό, να χάνει ένας άνθρωπος την ανάσα του όντας ζωντανός. Διάβασα δύο φορές το κείμενο σου και ένα γιατί με τριβέλιζε! Δεν ξέρω τι να πω.....ίσως να είναι πρόσκαιρο! Ίσως να "ξαναγυρίσει πίσω".... Καλή εβδομάδα Έλενα μου! Σε φιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι Ειρήνη μου να ξαναγυρίσει πίσω αλλά δεν είμαι σίγουρη.
ΔιαγραφήΚαι ξέρεις το πιο δύσκολο ήταν να δεχτώ ότι δεν θέλει να ξαναγυρίσει πίσω!
Πολλά φιλιά!
Η περιγραφή σου τσακίζει
ΑπάντησηΔιαγραφή:" Έχουν μια περίεργη κλίση οι ώμοι τους σαν να κουβαλάνε το πιο μεγάλο βάρος.
Δεν έχουν τίποτα να χάσουν δεν τους κρατάει τίποτα!"
Το έχω ζήσει όταν πέρασα κατάθλιψη! Τώρα ξέρω! Δεν θα άφηνα ποτέ τον εαυτό μου να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Υπάρχουν άνθρωποι με μια αξιοθαύμαστη στάση, με μια αξιοπρέπεια ... Δεν εγκαταλείπουν ΠΑΡΑ τον πόνο τους.
Μακάρι να γυρίζουν πίσω οι χαμένες ψυχές. Αξίζει ρε γαμώτο! Αξίζει!
Τα φιλιά μου :))
Δεν ήξερα Αριστέα μου αν έπρεπε να το δημοσιεύσω γιατί ήταν πολύ βαρύ!
ΔιαγραφήΒαρύ για το μυαλό και την ψυχή!
Εκλαιγα την ώρα που το έγραφα και πόνεσε πολύ.
Μακάρι να βρεθεί δρόμος για όλουε τους ανθρώπους ππυ περνάνε κάτι τέτοιο.
Εσύ που έχεις περάσει κάτι δύσκολο ξέρεις ποση δύναμη θέλει, δεν την έχουν όλοι οι άνθρωποι και κάτι μέσα τους χάνεται για πάντα!
Ελπίζω να μην συμβεί ποτέ σε κανέναν να πρέπει να παλέψει με τα θηρία της ψυχής του!
Πολλά φιλιά και έχεις δίκιο αξίζει!
Ελενα μου τι να πω... δεν εχω λόγια....
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλαδη ολα οσα διαβασα με εκαναν να αισθανθω σπαραγμο...
ειλικρινα δεν εχω λογια.
τα συναισθηματα μου αυτη τη στιγμη δε με αφηνουν να τα περιγραψω με λογια.
ευχομαι μονο να πανε ολα καλα!
καλη εβδομαδα να εχεις φιλη μοθυ!
Ετσι αισθανόμουν και εγώ Κική μου όταν το έγραφα!
ΔιαγραφήΑκόμα ταράζομαι όταν το διαβάζω!
Δεν θα φύγει ποτέ απο το μυαλό μου ούτε η μορφή του ούτε το κενό στα μάτια του!
Καλή εβδομάδα καλό μηνα και πολλά φιλι΄!
συγκινητική η ανάρτηση σου.. μπράβο σου πάντως γι αυτη την ανάρτηση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Δελφινάκι μου!
ΔιαγραφήΔεν ξέρω και εγώ πως την έκανα αυτή την ανάρτηση!
Πολλά φιλιά!
Όταν παρθεί η απόφαση της αναχώρησης δεν μπορείς να κάνεις τίποτα πια. Δεν είναι απαραίτητο πως δεν έχει να χάσει τίποτα άλλο κάποιος… ένα κενό στην ψυχή φτάνει για να έρθει η απόφαση … δεν ξέρω τι βίωσες, ξέρω τι βίωσα όμως εγώ με την μητέρα μου , τον πιο κοντινό μου άνθρωπο ….
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω όμως ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος… όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις παραδίνεσαι ή παλεύεις ακόμα πιο σκληρά πια;
Καλημέρα Έλενά μου … μακάρι να ήταν ιδανικά όλα για όλους ….
Πρέπει να παλεύεις Λεβίνα μου, αξίζει όπως είπε και η Αριστέα, απλά δεν ξέρω αν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να το κάνουν.
ΔιαγραφήΘέλει πολύ κουράγιο και πραγματικά κάτι για να σε κρατήσει.
Μερικές φορές η ζωή φαίρεται τόσο άσχημα σε κάποιους ανθρώπους!
Εσύ καταλαβαίνεις τι εννοώ και πόσο δύσκολο είναι να ξεφύγεις απο τον εαυτό σου, απο τα τερατα που σε κυνηγούν απο μέσα σου!
Και δυστυχώς δεν τα καταφέρνεις πάντα!
Εύχομαι μέσα απο την ψυχή μου να μην ξανασυμβεί σε κανέναν ΠΟΤΕ!!
Καλημέρα Έλενά μου….
ΔιαγραφήΕπανέρχομαι βλέπεις με το ίδιο θέμα… υπάρχουν καταστάσεις που ξεπερνούν τις ανθρώπινες αντοχές … υπάρχουν όρια γύρω μας για όλους μας και όταν το μυαλό τα ξεπεράσει δύσκολη η επιστροφή στην θνητή καθημερινότητα.
Ένα κλικ είναι και κανείς δεν ξέρει τι θα το πυροδοτήσει και θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Δεν κατηγορώ κανέναν πια για το αν υπήρξε ή όχι δυνατός, αν τα κατάφερε ή όχι, να το ξεπέρασε , αν θέλησε να ΄΄φύγει΄΄.
Τι σημαίνει δυνατός;
Κι αν υπήρξε σε όλη του την ζωή ένα τείχος που επάνω του έσβηναν τα κύματα και κάποια στιγμή λύγισε αυτό τον κάνει αδύναμο;
Όχι για τα δικά μου μάτια.
Απλά έφτασε στο όριό του και μέχρι εκεί.
Είναι πολυκύμαντη η ζωή και με πολλές παραμέτρους και κανένας μας δεν μπορεί να τις ορίσει σαν κανόνες, σαν πλαίσια, σαν το σωστό και το λάθος.
Ας προσπαθούμε για το καλύτερο και ας έχουμε ελπίδα … αυτό δεν είναι το ισχυρότερο όπλο μας τελικά; Όταν αυτή την νοιώθω να με εγκαταλείπει τότε καταλαβαίνω καλύτερα εκείνους που παραιτήθηκαν γι αυτό και την κρατάω σφιχτά μη μου φύγει :-)
Tα φιλιά μου Έλενά μου και μη στενοχωριέσαι.
H αλήθεια είναι πως μόνο την δική μας ψυχή και σκέψη ορίζουμε,
όχι των άλλων, ότι και να κάνουμε... ότι και να πούμε.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Λεβινάκι!
ΔιαγραφήΔεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές και δεν φαίρεται σε όλους καλά η ζωή!
Σε καμία περίπτωση δεν κατηγορούμε αυτούς που δεν άντεξαν εννοείται!!
Απλά σε πονάει πολύ όταν "χάνεις" κάποιον και σε πονάει πολύ.
Δεν μπορείς να το δεχτείς εύκολα και αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν δεν έκανες κάτι σώστά.
Μοιραία έρχεται η αμφιβολία.
Σε ευχαριστώ πολύ που κατέθεσες την γνώμη σου και την εμπειρία σου ξέρω πόσο δύσκολο είναι!
Τα φιλιά μου!
Στ΄αλήθεια πρόκειται για μια τρομερή ψυχική κατάσταση στην οποία μπορεί να βρεθεί κάποιος. Ο τρόπος που δίνεις αυτη την ανθρώπινη κατάσταση είναι φοβερός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου καλή μου και καλό σου μήνα.
Kαλησπέρα Ντένη μου!
ΔιαγραφήΜακάρι να μην συμβεί ποτέ τίποτα τέτοιο σε κανέναν άνθρωπο ποτέ!
Την καλησπέρα μου και καλό μήνα!
Ελενά μου με γύρισες πίσω πολλά χρόνια πρίν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα τέτοιο "Αγγελο" έβλεπα να χάνεται μέρα με τη μέρα και με πονούσε
που δεν μπορούσε να κρατηθεί ούτε απ'τα δυό του ξανθά αγγελούδια που του'χε δώσει ο Θεός 4χρονών και τον κοιτούσαν με λατρεία.
Και γύρισε την πλάτη σε όλα και'φυγε.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου με ενοχές που δεν κίνησε γη και ουρανό να κρατήσει αυτόν τον άνθρωπο εδώ!
Και όμως εσύ ξέρεις πόσο δύσκολο ώς αδύνατον είναι!
Τα γλυκά φιλιά
για τις αναμνήσεις και τον πόνο που μου'φερες
με την ανάρτησή σου!
Λυπάμαι πολύ zoyzoy που σου έφερα στην μνήμη κάτι τόσο άσχημο!
ΔιαγραφήΔυστυχώς όπως είπες δεν είναι πάντα εφικτό να επαναφέρεις κάποιον άνθρωπο απο το κενό!
Και θα αναρωτιέσαι πάντα αν έκανες ότι έπρεπε και ότι δεν έπρεπε για να το πετύχεις, μάταια όμως!
Αν αποφασίσει κάποιος ότι τελείωσε σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα ξαναγυρίσει zoyzoy μου!
Λυπάμαι πολύ που σε στεναχώρησα αλλά ήθελα τόσο να το μοιραστώ!
Την καλησπέρα μου φιλιά πολλά!
Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε άστεγο, εξαρτημένο από ουσίες, γονιό που έχασε το παιδί του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρά και μεγάλα ανθρώπινα ναυάγια υπάρχουν παντού γύρω. Τόσα πολλά που δεν το φανταζόμαστε καν.
Ζούμε σε μια κοινωνία που έμαθε να κλείνει τα αυτιά της. Με μια Πολιτεία εθισμένη στο να αγνοεί.
Μερικές φορές Πέτρο ακόμα και όταν είσαι δίπλα και εσύ και όλοι, χάνεις κάποιους ανθρώπους απο δίπλα σου χωρίς να το περιμένεις και χωρίς να μπορείς να κάνεις κάτι.
ΔιαγραφήΑυτό είναι ακόμα πιο λυπηρό γιατί ήσουν εκεί και δεν μπόρεσες να κάνεις τίποτα!
Και πάντα σε τρώει τι παραπάνω θα μπορούσες να κάνεις ή μήπως έκανες κάτι λάθος!
Την καλησπέρα μου!
Δεν έχω λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σε ευχαριστώ πολύ Μαριελενακι μου!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Καλησπέρα Έλενα! . Όσο εύκολο είναι να συμβεί το κλικ του εγκεφάλου μας προς την εγκατάλειψη τόσο δύσκολο είναι να ξανακλικάρει για να γυρίσει πίσω. Τα σημάδια φαίνονται πολύ καιρό πριν και μόνο τότε ίσως μπορούμε να κάνουμε κάτι. Να μάθουμε να ακούμε χωρίς να μιλάμε είναι η καλύτερη βοήθεια. Τουλάχιστον αυτό είχα ανάγκη η ίδια πριν περάσω στο επόμενο στάδιο ( δεκατέσσερα χρόνια πριν ). Και το κλικ σε μένα δόθηκε από δυο βουβά στόματα και δυο ζευγάρια ματιών που με κοίταζαν θλιμμένα. Των παιδιών μου! Και είμαι τόσο τυχερή που κοιτούσα την συγκεκριμένη στιγμή και ακόμα πιο τυχερή που τους καμαρώνω σήμερα παλικάρια! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά! Φιλάκια πολλα!
Συμφωνώ ότι υπάρχουν μηνύματα αλλά ξέρεις καμιά φορά παίρνει ένα λεπτό για να αδειάσει κάποιος και δεν προλαβαίνεις και εσύ να κάνεις τίποτα.
ΔιαγραφήΙσως απο κάτι τραγικό που θα του συμβεί!
Είναι φοβερό!
Μπορεί μια μόνο στιγμή να φτάσει για να γίνει το κακό!
Μακριά απο όλος τον κόσμο το κενό είναι το χειρότερο πράγμα!
Να χαίρεσαι τα παλικάρια σου να τα αγαπάς και να σε αγαπάνε και αυτά πολύ!!
Φιλιά!
Τρομακτικό το να μην έχεις τίποτα να χάσεις....κι ακόμα πιο τρομακτικό το να μην υπάρχει επιστροφή...μακάρι να υπάρξει επιστροφή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Μακάρι Μαρία μου γιατί είναι πολύ οδυνηρό και για αυτόν που φεύγει και για αυτούς που μένουν!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Καλημέρα Έλενα, μπορεί το θέμα σου σήμερα να είναι στενάχωρο, όπως είπες, αλλά εδώ είμαστε για να μοιραζόμαστε όλα όσα προκύπτουν στην ζωή μας κοπέλα μου κι όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι πάντα ευχάριστα! Το σημερινό γεγονός, πραγματικά, ραγίζει καρδιές. Όταν βλέπεις ανθρώπους που άνοιξαν οι ρωγμές στον ψυχικό τους κόσμο και ξεχύθηκε η κατάθλιψη που νέκρωσε τη ζωή τους. Είναι πολύ δύσκολο να δεχτούν την όποια βοήθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω προσωπική εμπειρία, απλά έχω παρευρεθεί για συμπαράσταση φίλης κι αυτό που νοιώθεις δεν περιγράφεται, όπως το λες κι εσύ πονάει πολύ, που δεν μπορείς να βοηθήσεις με όποιο τρόπο. Δεν φταις εσύ απλά εκείνος πέρασε στην αντίπερα όχθη.
Μακάρι να μην συμβαίνει, αλλά με αυτά που συντελούνται γύρω μας, δεν είμαι σίγουρη.
Να είσαι καλά γλυκιά μου κι εύχομαι να έχεις πάντα ισχυρή την "ελπίδα" στη ζωή σου!
Να έχεις μια όμορφη μέρα! Φιλιά πολλά!:))
Ολα είναι μέσα στην ζωή Κατερίνα μου απλά αυτή η ζωή είναι πολύ άτιμη με μερικούς ανθρώπους τους χτυπάει αλύπητα και δε έχουν όλοι την ίδια δύναμη να ξεπεράσουν καταστάσεις.
ΔιαγραφήΞέρω κατα βάθος ότι δεν φταιω αλλά πάντα σε τρώει η αμφιβολία και αν είχα κάνει αυτό και αν είχα πει εκείνο.
Τελος πάντων μακάρι να μην συνέβαινε ποτέ σε κανέναν και όπως λες η ελπίδα να μην σβήσει απο καμία ψυχή ποτέ!
Τα φιλιά μου!
Εξαιρετικό το κείμενο αγγίζει ψυχές!συγκλονιστικές εικόνες απο μιά ψυχή που δεν βλέπει φως απο πουθενά..πολύ τραγικό αλλά συμβαίνει..αδειάζει η ψυχή και πέφτεις σε τέλμα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολο κορίτσι μου και δύσκολα το καταπίνεις!
ΔιαγραφήΚαι αν αδειάσει η ψυχή και το κορμί σχεδόν ποτέ δεν ξαναγεμίζουν!
Τα φιλιά μου χαίρομαι που πέρασες απο εδώ!
Κι εγώ χάρηκα που πέρασες απο μένα Ελενά μου,θα χαρώ και να τα λέμε!καλό σου βραδκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλέ εννοείται ότι θα τα λέμε!!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!!
...αν ήσουν κοντά μου αυτή τη στιγμή, θα άκουγες τους λυγμούς να ξεπηδούν από την άψυχη γραμμή του τηλεφώνου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από έξη επώδυνους μήνες, "σφαξίματα, περιπλοκές, καί άλλα..." έφυγε και ο συμπέθερός μας... Διάβασα ΟΛΑ τασχόλια σου να εντοπίσω το ΤΙ και το Γιατί...
δεν πειράζει, ο πόνος δεν μετριέται με τις ηλικίες... Χρειάζεται ένας κάποιος αντιπερισπασμός να ξαφνιάσει εκείνον που "αποσύρεται" για να τον κάνει να νιώσει ότι είναι απαραίτητος σε κάποιον άλλο... Οι περισσότεροι από μας έχουν διαβεί αυτό το ποτάμι... μέχρι το στόμα... μέχρι στο σημείο της μισής ανάσας...
Φε φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Έλενά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμόλις που μού έσβησε όλο το κείμενο!!! Πάτησα δημοσίευση τίποτα!!!
Που σημαίνει,
αδυνατώ να σου επαναλάβω την ίδια ροή, το παρόμοιο λυγμό...
Πρωτομηνιά κι έφυγε -μετά από έξι και, επώδυνους μήνες, στο νοσοκομείο ο συμπέθερός μας...
Εκτός από τις καθημερινές αποστάσεις -δυο ώρες να πας και δυο να γυρίσεις..., ο καιρός, ξέρετε, πολικό ψύχος και πάγοι!!!
να βλέπεις ένα νέο σχετικά άτομο να υποφέρει,
δεν αντέχεται.
Έφυγε, την παγωμένη πρωτομηνιά, στα γενέθλια του γιού του......
αφήνοντάς μας όλους άφωνους... Ξεριζώνονται τα σωθικά σου... Άδικο!
ΤΙ 'αλλο να σουπω;
Όμως
στο εν λόγω πρόσωπο, θα πρέπει να δώσετε ένα εκ διαμέτρου αντίθετο αντιπερισπασμό, να αιστανθεί ότι τον χρειάζονται... ότι είναι απαραίτητος, ότι κάπου έχει ευθύνη, για να ξεφύγει κάπως από την επικίνδυνη κατάθλιψη...
Δεν αναφέρεται σε κανένα σχόλιο ΤΙ ακριβώς συμβαίνει... ο Θρήνος είναι κρυπτικός...
κι αυτό δεν ωφελεί,
Έλενά μου.
ΜΪΛΗΣΕ!
Αυτό θα επαναφέρει κάπως την μελλοντική αντίδραση. Η ζωή είναι ευαίσθητη, μα απαραίτητη.
Σε φιλώ, καλή μου,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Έλενά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμόλις που μού έσβησε όλο το κείμενο!!! Πάτησα δημοσίευση τίποτα!!!
Που σημαίνει,
αδυνατώ να σου επαναλάβω την ίδια ροή, το παρόμοιο λυγμό...
Πρωτομηνιά κι έφυγε -μετά από έξι και, επώδυνους μήνες, στο νοσοκομείο ο συμπέθερός μας...
Εκτός από τις καθημερινές αποστάσεις -δυο ώρες να πας και δυο να γυρίσεις..., ο καιρός, ξέρετε, πολικό ψύχος και πάγοι!!!
να βλέπεις ένα νέο σχετικά άτομο να υποφέρει,
δεν αντέχεται.
Έφυγε, την παγωμένη πρωτομηνιά, στα γενέθλια του γιού του......
αφήνοντάς μας όλους άφωνους... Ξεριζώνονται τα σωθικά σου... Άδικο!
ΤΙ 'αλλο να σουπω;
Όμως
στο εν λόγω πρόσωπο, θα πρέπει να δώσετε ένα εκ διαμέτρου αντίθετο αντιπερισπασμό, να αιστανθεί ότι τον χρειάζονται... ότι είναι απαραίτητος, ότι κάπου έχει ευθύνη, για να ξεφύγει κάπως από την επικίνδυνη κατάθλιψη...
Δεν αναφέρεται σε κανένα σχόλιο ΤΙ ακριβώς συμβαίνει... ο Θρήνος είναι κρυπτικός...
κι αυτό δεν ωφελεί,
Έλενά μου.
ΜΪΛΗΣΕ!
Αυτό θα επαναφέρει κάπως την μελλοντική αντίδραση. Η ζωή είναι ευαίσθητη, μα απαραίτητη.
Σε φιλώ, καλή μου,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Γλυκιά μου Αστοριανή λυπάμαι πολύ για την απώλεια που είχατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολο να χάνεις ανθρώπους απο την ζωή σου με οποιονδήποτε τρόπο!
Στον δικό μου άνθρωπο ήταν απανωτά τα χτυπήματα της ζωής που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση.
Αυτό που περιγράφεις πιστεύω και εγώ ότι είναι αυτό που χρειάζεται να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις έναν αντιπερισπασμό!
Να δημιουργήσεις ανάγκη!
Κρατώ μέσα μου αυτό που είπες ότι " η ζωή είναι ευαίσθητη, μα απαραίτητη"
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες και βοήθησες, σου εύχομαι να είστε όλοι πάντα γεροί και οι άνθρωποι που φεύγουν έτσι και αλλιώς είναι πάντα μέσα μας, όσο κλισέ και αν ακούγετε αυτό.
Σε ευχαριστώ πολύ μέσα απο την καρδιά μου και σε φιλώ!
Την καλησπέρα μου!
Δεν ξέρω τι να πω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή την παραίτηση την βλέπω στα μάθια των παιδιών στα κέντρα νέων, στις στέγες, στα ορφανοτροφεία του χώρου μου. Και είναι κάτι το οποίο πολλές φορές με καταβάλλει κι εμένα. Αλλά προσπαθώ να με βρίσκει απέναντί του. Είναι δύσκολο όταν είσαι όλη μέρα ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με αυτό που έγραψες: "Να δημιουργήσεις ανάγκη!", δηλαδή θέληση για ΖΩΗ. Ν'απλώνεις το χέρι, να συμπαραστέκεσαι, ν'ακούς, ν'αγγαλιάζεις. Έχει θεραπευτικές ιδιότητες το άγγιγμα.
Νοερές αγκαλιές λοιπόν από τον χώρο της θεραπείας και την μακρινή Αυστραλία :)
Εχεις απόλυτο δίκιο Αγριμάκι ειδικά όταν βλέπεις αυτήν την παραίτηση σε μάτια παιδιών!
ΔιαγραφήΤι πιο τραγικό να βλέπεις μικρές ψυχές να αδειάζουν έτσι που πρέπει να είναι γεμάτες με χαρά ζωή ευτυχία ξενοιασιά!
Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!!!
Να είμαστε κοντά και να προσπαθούμε να δημιουργούμε την θέληση για ζωή!
Είναι απίστευτα σημαντικό αυτό που κάνεις Αγριμιώ μου και θέλει πολύ κουράγιο!
Μπράβο σου και σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά και ένα τεράστιο φιλί!!!!