Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Όλα ξεκίνησαν όταν αντίκρυσα αυτό το βλέμμα...Φιλοξενία!

Σήμερα είμαι πάρα πολύ χαρούμενη γιατί στο μπλογκ μου θα φιλοξενήσω έναν μοναδικό καλλιτέχνη.
Καλλιτέχνης στον τρόπο που σκέφτεται, στον τρόπο που εκφράζεται, ακόμα και στον τρόπο που μιλάει.
Μιλάω για τον γνωστό σε όλους Δημήτρη Ασλάνογλου.

Τον Δημήτρη τον γνώρισα μέσα από την αγαπημένη μου Αριστούλα και πολύ χαίρομαι για αυτό.
Ο Δημήτρης είχε φοβερή έμπνευση λοιπόν, με μία μάγισσα όπως την λεν πολλοί, την θάλασσα και η ανάρτησή του θα σας ταξιδέψει, με όλη την σημασία της λέξης.
Εγώ τον απόλαυσα και ταξίδεψα.
Σας αφήνω να τον απολαύσετε και εσείς χωρίς πολλά λόγια.


Όλα ξεκίνησαν όταν αντίκρυσα αυτό το βλέμμα...


Είναι του πλοίαρχου και ωκεανογράφου Jean‐Baptiste‐Charcot (1867‐1936). Γιατρός,
ωκεανογράφος και Πλοίαρχος, ήταν εκείνος ο οποίος είχε την φλόγα μέσα του να
ερευνήσει το απέραντο του ωκεανού και πιό συγκεκριμένα τους πόλους, που καλυμμένοι
από πάγο κρύβουν πολλά άγνωστα γιά τον άνθρωπο χαρακτηριστικά και γνωρίσματα.
Τέσσερα πλοία ανήκαν στον Γάλλο εξερευνητή από την αρχή των ερευνών του με το όνομα
Pourquoi‐Pas , όμως το πιό διάσημο και μεγαλύτερο όλων ήταν εκείνο, που
κατασκευάστηκε το 1908 στο Saint‐Malo της Γαλλίας.



Ένα πλοίο 40 μέτρων με μιά πολύ μικρή μηχανή 450 ίππων που είχε την
ιδιατερότητα να πλέει ανάμεσα σε κομμάτια πάγου χωρίς να παθαίνει μεγάλες
ζημιές, αφού η πλώρη του ήταν ενισχυμένη να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις.
Μετά από έρευνες και βυθομετρήσεις που έκανε, έδωσε αρκετά χρήσιμα στοιχεία
γιά την εποχή του, έτσι ώστε η ναυσιπλοϊα να γίνεται πιό ασφαλής αλλά και οι
μελέτες της γήινης επιφάνειας, που καλύπτεται με θάλασσα, να γίνει γνωστή στους
ανθρώπους και στους ναυτιλομένους μέχρι και σήμερα.
Ο Jean‐Baptiste‐Charcot το 1925 σε ηλικία 58 ετών παρέδωσε την Πλοιαρχία του σκάφους
αλλά παρέμεινε σε αυτό μέχρι που το 1936 μετά από πολυήμερη αποστολή στο Βόρειο
πόλο, έπιασε το λιμάνι του Ρέγκιαβικ της Ισλανδίας γιά ανεφοδιασμό και κατά την
επιστροφή στη Γαλλία, ανοιχτά της Ισλανδίας, ένας μεγάλος κυκλώνας το βύθισε
παίρνοντας μαζί του όλους όσους βρίσκονταν στο πλοίο (40 άτομα)μέσα στους οποίους
ήταν και ο Jean‐Baptiste‐Charcot. Ένας επέζησε με το όνομα Eugène Gonidec που έτυχε να
είναι και ο τιμονιέρος.
Η όλη ζωή του πλοίου αυτού και οι αποστολές που εξετέλεσε κατά τη διάρκεια της ζωής
του, με ενέπνευσαν να βρω τα σχέδιά του και να κατασκευάσω το πιστό αντίγραφό μου με
υλικά από ξύλο, μπρούτζο και βαμβακερά πανιά και σχοινιά.
Το ξεκίνημα ήταν τα ξύλα και τα σχέδια, ακολούθησε το παρακάτω στάδιο με το κουφάρι
και τις υπερκατασκευές του καταστρώματος.


Η εφαρμογή των υπερκατασκευών είχε αυτό το αποτέλεσμα


Kαι αυτό



Μετά φτιάχτηκαν τα κατάρτια


Τέλος τα πανιά και τα σχοινιά που ήταν αρκετά μέτρα κάθε μεγέθους.







Ήταν το λιγότερο, που μπορούσα να κάνω σαν φόρο τιμής για ένα πλοίο που με την
ύπαρξή του και με τους ανθρώπους, που δραστηριοποιήθηκαν πάνω σε αυτό, με πρώτο και
καλύτερο το Jean‐Baptiste‐Charcot, πρόσφεραν στην ανθρωπότητα πολλές λύσεις σε πολλά
ερωτήματα που απασχολούσαν τους ναυτίλους της κάθε εποχής.
Κάπταιν Charcot υποκλίνομαι στο θάρρος των πράξεών σου και στις αξίες των ερευνών που
πραγματοποίησες με το συγκεκριμένο πλοίο.


Εδώ τώρα θα σας δείξω και κάποιες άλλες δημιουργίες του Δημήτρη

ΟΝΕΙΡΟΘΑΛΑΣΣΑ


Ένοιωσα μεσ' τη θάλασσα

Τη μυρωδιά της αγωνίας
Το χρώμα της ανταύγειας της ψυχής
Την αίσθηση της καλομοίρας μέρας
Μέσ' τη βοή τ' ανέμου όταν θρηνεί
Στα μεσοπέλαγα, μού λειψες εσύ
Όχι απ' τ' όνειρα, μόν' απ' τη μοναξιά μου τη θολή
Θάλασσα, στ' όνειρά μου, έμαθες να ζεις, μαζί μ' εκείνη



το ατύχημα είναι ότι όλοι πιστεύουν ότι τα γράφω για μια γυναίκα δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η θάλασσα για μενα ίσως είναι μια άλλη γυναίκα που ερωτεύτηκα και ποτέ δεν σταμάτησα να είμαι ερωτευμένος μαζί της.



της έγραψα επίσης

"Να σε φωνάζω "Αλήθεια",
γιατ' είν' φορές, που πιότερο είσαι γυμνή από κείνη"



"Όποιο φιλί κι αν θα φορέσεις, θάναι πάντα εκείνο,

που με τη φλόγα του, θα ξεδιψούν τα χείλη μου"



ΦΙΛΙ ΣΕ ΝΑΥΑΓΟ

Είναι ατέλειωτες οι ρότες στο κορμί σου
Ταξίδι δίχως τέλος
Σε κάθε παύση του έρωτα
Εγώ να ναυαγώ
Και το φιλί σου να με σώνει
Γιά να ξαναρχίσω
=======

"Σταγόνες της σκέψης οι λέξεις
Αόρατα βήματα, οι φράσεις που ενώνουν τις καρδιές
Όλα τα σβήνει ένα άγγιγμα
Κείνο, που γεννιέται απ' το φιλί σου"

"Σ' έκλεινα στην αγκαλιά μου
κι ήταν τα ρούχα μισητά.
Δεν χώραγαν ανάμεσά μας"




Ελπίζω να την απολαύσατε και εσείς όπως και εγώ και να κάνατε ωραία ταξίδια!

Δημήτρη σε ευχαριστώ!


44 σχόλια:

  1. δεν εχω λογια τι δουλεια τι λεπτομερια!!!!!!φανταστικο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Σοφία για το καλό σχόλιο, ο στόχος δεν η επιβράβευση, είναι να μπορέσουμε να κολλήσουμε όσο γίνεται περισσότεροι από τη γλυκειά αρρώστεια της δημιουργίας με κάθε τρόπο, με σκοπό την ανοσία από κάποιες άλλες αρρώστειες που πραγματικά μας βασανίζουν και μας κάνουν να ξεχνούμε ότι είμαστε άνθρωποι.
      Νάσαι πάντα καλά!!

      Διαγραφή
  2. Aρμενίσαμε στα νερά του Δημήτρη, και το είχαμε μεγάλη ανάγκη αυτό το θαλασσινό αεράκι. Να πάρει τη μπόχα των ημερών. Εξαιρετική δημιουργία και υπέροχοι στίχοι!
    Τα φιλιά μου και στους δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσαι καλά Μαρία που μας δείχνεις το δρόμο της απόδρασης από την πραγματική μπόχα των καιρών μας.Αφού μπόρεσες και απέδρασες εσύ μάλλον κι άλλοι μπορούμε μέσα από μοιρασιές σκέψεων και δημιουργιών.
      κάποτε έγραψα δυό στίχους για την αγαπημένη μου πατρίδα την Άνδρο και προσπαθώντας να ξεχωρίσω τις πραγματικά έντονες εικόνες μέσα μου, τις όμορφες εικόνες, απόμακρες από την μπόχα που παντού υπάρχει γύρω μας, ήρθαν στη σκέψη μου εικόνες που τις χάραξα με τις παρακάτω λέξεις...
      Με γερακιού την κοφτερή κι αλάνθαστη ματιά,
      με του ψαρά την τίμια κι ευλογημένη βάρκα,
      θα προσκυνήσω ευλαβικά, το δώρο πούχω πάρει,
      θα το φυλάω στα σπλάχνα μου, σαν άσβεστο φανάρι.

      Ένα γεράκι του τόπου μου και μια βάρκα ενός ψαρά, με έκαναν να νιώσω ότι είναι αρκετά για να κάνω ένα τάμα. Το τάμα που λέει ότι το κάθε μου ταξίδεμα θάχει τέλος στο νησί, στο νησί, που ο χρόνος το ταξιδεύει στο χρόνο με τις παρουσίες μας και τις πνοές μας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  3. Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία του Jean‐Baptiste Charcot αλλά και τα υπέροχα σκαριά του Δημήτρη!!!!
    Συγκινήθηκα πολύ γιατί ο μπαμπάς μου είχε σαν χόμπυ του να φτιάχνει τέτοια καραβάκια και τα χάριζε στα ανήψια του. Ενα έχει μείνει στον αδελφό μου κι ένα σε μένα αλλά με τα χρόνια και τις μετακομίσεις έχει καταστραφεί και έχω σκοπό να το επισκευάσω μόλις μπορέσω.
    Φιλιά και καλό ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με πολύ χαρά Μαρια-Άννα, συγκρατώ την επιθυμία σου να επισκευάσεις τις δημιουργίες του πατέρα σου. Είναι κι αυτά μια παρακαταθήκη που επισημαίνει στις επόμενες γενιές, ότι ο άνεμος της δημιουργίας πρέπει ακούραστα να φυσά και να μας δροσίζει.Όσο για την ιστορία του Πλοιάρχου, που προανέφερα και που ήταν η απαρχή της δημιουργίας μου, δηλώνει από μόνη της ότι κάθε προσπάθεια του ανθρώπου, να προχωρήσει μπροστά, ανακαλύπτοντας νέους ορίζοντες, είναι και η απαρχή μιάς νέας δημιουργίας, μιάς νέας προοπτικής για τον άνθρωπο.Όταν θαυμάζουμε τον άνθρωπο, πρέπει να το μεταφέρουμε μέσα μας και να θαυμάσουμε τις δικές μας αρετές και δυνατότητες. Όλοι μας είμαστε ικανοί για όλα, αυτά τα "όλα" ας είναι δημιουργίες καλού, που θα συνεχίζουν την ύπαρξή μας στο χώρο και στο χρόνο χωρίς να βλάπτουν το περιβάλλον, το ζωϊκό βασίλειο και κυριώτερα, τον συνάνθρωπό μας.
      Καλή συνέχεια και συγνώμη για το μακροσκελές σχόλιό μου.

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ πολύ, Δημήτρη!!!! Ελπίζω να τα καταφέρω με την επισκευή!!!!

      Διαγραφή
  4. Φανταστικά όλα καλή μου ΄Ελενα.
    Στίχοι υπέροχοι.
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Ντένη, η παρουσία μου στο μπλόκ της Έλενας μου έδωσε την δυνατότητα να μοιραστώ μαζί σας μία διάθεση καθαρής προβολής θα έλεγα, προβολής χωρίς ιδιοτέλεια και χωρίς κανένα υλικό όφελος. Είμαι που λέμε ψώνιο στο να μοιράζομαι σκέψεις και δημιουργίες, γιατί είμαι και μεγάλο ψώνιο στο να πιστεύω ότι έτσι μόνο μπορώ να παρασέρνω στο χορό μου κι άλλους.
      Νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  5. Ο κύριος Ασλάνογλου εκτός από καλός "κατασκευαστής" είναι και υπέροχος ποιητής!
    Ο έρωτας του για την θάλασσα είναι συγκλονιστικός!
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Χριστίνα, εύχομαι να μπορέσω κάποια μέρα να μην προλαβαίνω να λέω τον ίδιο καλό σου λόγο, για όλους τους ανθρώπους. Γιατί είμαστε φτιαγμένοι να είμαστε κατασκευαστές και ποιητές όλοι μας, ακρεί να το ανακαλύψουμε μέσα μας και το βασικώτερο, να το εκθέσουμε στους γύρω μας, δημιουργώντας την ευγενή άμιλλα που είναι μία αειφόρος δημιουργίας.
      Ο έρωτας για την θάλασσα είναι αστείρευτος, γιατί πάντα κρύβει το στοιχείο της αβεβαιότητας. Είναι αυτό που πιστεύω για τον έρωτα σαν κύριο χαρακτηρηστικό του.΄'Οταν στον έρωτα είσαι σίγουρος για όλα, τότε δεν είναι έρωτας" Στη θάλασσα δεν είσαι σίγουρος για τίποτα, πάντα είναι απρόσμενη, αλλά πάντα αν την σεβαστείς θα σε λυτρώσει και θα σ' αφήσει να την αγγίξεις όπως εκέινη θέλει.
      Κάποτε έγραψα για τους έρωτές μου, τη θάλασσα και το νησί μου...
      «Αγκάλιαζα τη θάλασσα
      κι εκείνη μου ψιθύριζε, πως σε ζηλεύει.
      Ήταν που μύριζα από σένα
      κι η θάλασσα, δεν μπορούσε να φτιάξει τ’ άρωμά σου»

      Η άμιλλα της θάλασσας με το νησί μου, ποιος θα με κερδίσει περισσότερο, έφτιαξαν τον κόσμο μέσα μου. Είχα τη μυρωδιά του νησιού όταν μπήκα στη θάλασσα κι θάλασσα στη προσπάθειά της να με κερδίσει, προσπάθησε να φτιάξει τ' άρωμα του νησιού μου. Ποτέ δεν μπόρεσε γιαυτό και πάντα γύσιζα πίσω στα βράχια του νησιού.
      Εύχομαι να σου πέρασα το πόσο ερωτευμένος είμαι με τη θάλασσα και το νησί μου.

      Διαγραφή
  6. Και γω μεσα απο το μπλόγκ της Αριστέας τον ηξερα, αλλα το πλοίο με μαγεψε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Αριάδνη, Το υπέροχο μπλοκ της Αριστέας με φιλοξένησε με αγάπη πάρα πολλές φορές. Τόσες που ένιωσα ότι έκανα κατάχρηση καμμιά φορά. Η υπέροχη Αριστέα πάντα με το ζεστό της λόγο μου αφιέρωνε χώρο για κάθε μου δημιουργία. Είμαι ένας ταξιδευτής που όταν βρίσκω φιλόξενο λιμάνι, απάγγιο, δένω το πλοίο μου. Ελπίζω η γνωριμία σας με μένα να μην δημιουργεί κάτι που κουράζει και φορτώνει τις σκέψεις σας.
      Η αγαπητή Έλενα, μου πρόσφερε κι εκείνη το απάγγιο της λιμάνι με " Μια Καλημέρα" και τίποτε άλλο.
      Την ευχαριστώ μέσα από αυτό το σχόλιο, όπως κι εσένα που δέχεσαι τις παρεμβολές μου.

      Διαγραφή
    2. Καλέ εγώ ευχαριστώ για την τιμή και τον φρέσκο αέρα.
      Αν δεν δώσουμε απάγκιο δε τέτοιους ταξιδευτές σαν και εσένα, να φυσήξει λίγο αεράκι και σε εμάς σε ποιον θα δώσουμε;;
      Αναζωογονητικό το αεράκι σου Δημήτρη μου!

      Διαγραφή
  7. Έλενα και εγώ μέσα από το blog της Αριστέας γνώρισα τον Δημήτρη σαν ποιητή, τώρα βλέπω πως δημιουργεί και σε άλλο τομέα.
    Δημήτρη συγχαρητήρια δεν ξέρω ποιες από τις δύο δραστηριότητές σου να θαυμάσω περισσότερο, γιατί και στις δύο δημιουργείς υπέροχα!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα Ελένη.
    'Οπως είπα και παραπάνω,θα ήθελα να αποδορτίσω το μπλοκ της Αριστέας από την παρουσία μου. Είναι τόσο ζεστό και φιλόξενο αλλά το σωστό είναι να φεύγεις όταν όλα είναι όμορφα κι όχι όταν αρχίζεις να γίνεσαι βάρος. Βέβαια αυτές είναι δικές μου σκέψεις που ίσως δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Εύχομαι η αλητεία μου να περιορίζεται πάντα μέσα σε πλαίσια υποφερτά στους άλλους κι όχι να υπερβαίνει όρια, που πολλές φορές δεν ελέγχονται, αφού η φιλοξενία είναι ευγενική και ζεστή πάντα. Μην θαυμάζεις τίποτε από μένα, ψάξε μέσα σου και θα δεις ότι εσύ διαθέτεις πολλά περισσότερα. Βλέπω την φωτογραφία του προφίλ σου, αλλά δεν μπορώ να διακρίνω ποιο όμορφο σκάφος είναι αυτό. Βλέπω μια τρικάταρτη σκούνα σαν το Pourquoi‐Pas , αλλά δεν βγάζω ποιο είναι. Όπως και νάχει διακρίνω ότι αρέσκεσαι στη παρουσία κλασικών σκαφών και πιστεύω ότι κάτι μέσα σου κρύβει την επιθυμία να φτιάξεις κάτι σχετικό με πλοίο. Τώρα πίνακας είναι, απλή κατασκευή από ένα απλό ξύλο, ίσως και να αναφέρομαι σε κάτι που έχεις ήδη κάνει. Πάντως μια φίλη βλέποντας τα πλοία που έφτιαχνα, ξεκίνησε να ζωγραφίζει θάλασσες και βαρκούλες, επάνω σε πέτρες της θάλασσας. Η ποίηση πάλι, την ίδια δουλειά κάνει. Όταν ο Όμηρος έγραψε τα μεγάλα έπη του, αυτό το σκοπό είχε. Να σπρωξει τους ανθρώπους στη δημιουργία και την διαμόρφωση της αγαστής σκέψης. Τώρα που λέμε για Όμηρο, να αναφέρουμε ότι στη Ε' Ραψωδία της Οδύσσειας περιγράφει το πλοίο του Οδυσσέα πως το έφτιαξε. Είναι η παλαιότερη περιγραφή κατασκευής πλοίου στη ιστορία του ανθρώπου. Μεταξύ μας με ενέπνευσε και έφτιαξα κι εγώ το πλοίο του Οδυσσέα την περήφημη Τριαντακόντορο.
    Πάλι πολλά είπα, πάλι κατάχρηση έκανα. Μ' αρέσει που πάντα στο τέλος το ανακαλύπτω, ο αφιλότιμος
    Νάσαι καλά Ελένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριν χρόνια είχα πάει διακοπές στην Σκόπελο, ε...αυτό το καράβι ήταν εκεί πάνω στην προβλήτα του λιμανιού και όχι μέσα στη θάλασσα. Ακόμα και έτσι ήταν όμορφο και επειδή ονειρεύομαι θάλασσες και ταξίδια το αγάπησα και γι' αυτό με συντροφεύει πάντα.

      Διαγραφή
    2. Εδώ ταιριάζουν οι στίχοι...

      Μνηστήρες πάθους κι ελπίδας
      Τα πλοία που θρέφουν από σταβέντο
      Όνειρα και πύργους γοητείας
      Ηλιόφωτων μαστών κρεσέντο

      Δ.Λ.Α.

      Υ.Γ. "Σταβέντο" είναι η ηπήνεμη πλευρά, αυτή που είναι στραμμένη προς τον άνεμο, είναι η λεγόμενη "σοφράνο."

      Διαγραφή
  9. εγω παλι θα ευχαριστησω για αλλη μια φορα την Ελενα μας που μας χαρισε στιγμές απο τις δημιουργίες του μοναδικου Δημητρη , του αιωνιου " εραστη ' της θαλασσας και της δημιουργιας . Δημητρη μου αλλη μια φορα υποκλινομαι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κάτια. Είμαι εραστής της θάλασσας και πάντα υποκλίνομαι μπροστά της. Θα σου χαρίσω δυό λέξεις μου για κείνη, που τις ένιωσα όταν βυθιζόμουνα βαθειά μέσα της, όταν μ΄ένα γυαλί στο πρόσωπο ταξίδευα στον απέραντο βυθό της, εκεί που οι ήχοι είναι τόσο απαλοί, τόσο προσιτοί με εικόνες μαγευτικές να τους τυλίγουν. Εκεί ένιωσα τα παρακάτω...
      «Μην απορείς, που δεν ανασαίνω στο φιλί μας,
      είναι επειδή σαν με φιλάς,
      δεν μου λείπει τίποτα»
      Εκεί κάτω πολλές φορές νιώθεις το φιλί της θάλασσας, κείνο που σου κόβει την ανάσα αλλά δεν σε πνίγει.
      Νασαι καλά πάντα!!

      Διαγραφή
  10. Αφού σε κάθε γωνιά του σπιτιού μου υπάρχει αναφορά στην θάλασσα, είτε με εικόνες, είτε με θυρεούς που θυμίζουν πλεούμενα που ίσως και να μην υπάρχουν πια, είτε με μικρά ιστιοφόρα που αρμενίζουν στο πουθενά επάνω στα σβησμένα καλοριφέρ… δεν γίνεται να μην με αγγίζει οποιαδήποτε αναφορά σε καράβια και θαλασσινά ταξίδια.
    Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι με άγγιξε περισσότερο… οι κατασκευές ή οι στίχοι?
    Και τα δυο θα έλεγα… με τα μάτια της ψυχής βλέπεις τα περήφανα σκαριά να σκίζουν τα κύματα και το αεράκι σου φέρνει ψιθυριστά τα λόγια των στίχων !
    Να είστε καλά Δημήτρη !
    Την Καλημέρα μου Έλενα μου για το όμορφο αφιέρωμά σου….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Λεβίνα, Ότι περιγράφεις είναι μια απέραντη αλήθεια. Όλα γύρω μας είναι εικόνες που μας θυμίζουν τις προσπάθειες του ανθρώπου να κυριεύσουν τις θάλασσες. Όλοι οι αγώνες των ανθρώπων ξεκίναγαν περνώντας μια θάλασσα και τελείωναν πάλι περνώντας μια θάλασσα.
      Είναι γνωστό το ρητό
      « Έχουµε γη και πατρίδα,όταν έχουµε πλοία και θάλασσα.»
      «Ηρόδοτος»
      και η ρήση του Ελύτη...
      «Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες µες στη θάλασσα, έµαθα γραφή και ανάγνωση»
      Αν σε άγγιξαν ευχάριστα, όσα είδες στην ανάρτηση, με έκαναν χαρούμενο και σου αφιερώνω στίχους μου για τα τρία ΚΑΛΑ που νιώθω ότι υπάρχουν γύρω μου.
      ΦΩΤΙΑ-ΓΥΝΑΙΚΑ-ΘΑΛΑΣΣΑ
      Ένοιωσα τη θάλασσα
      Να βρέχει τη καρδιά μου
      Της φλόγας είδα τα μαστίγια
      Να δέρνουνε τους τόπους
      Μα σαν αντίκρυσα
      Τα μάτια τα δικά σου
      Είπα πως απ’ τη φλόγα
      Κι απ’ τη θάλασσα
      Τη δύναμή τους
      Ξέρεις να την κλέβεις

      Φωτιά – Γυναίκα – Θάλασσα

      Πως θα μπορέσει
      Να γεννήσει η ζωή
      Χωρίς το πόνο
      Και τις χαρές
      Που μας δωρίζετε
      Δ.Λ.Α.

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ και πραγματικά χαίρομαι που ένας άντρας βρίσκει το Πυρ-Γυνή και Θάλασσα τα τρία ΚΑΛΑ γιατί κι εγώ έτσι τα θεωρούσα πάντα... Πως γίνεται η ζωή, γιατί η γυναίκα, η φωτιά, η θάλασσα είναι ζωή, να είναι κακό? Ποτέ δεν το κατάλαβα και πάντα δυσανασχετούσα όταν το άκουγα σαν φράση.
      Να λοιπόν που διάβασα και στίχους γι αυτά τα τρία καλά της μοίρας της ανθρώπινης !

      Υπέροχα ξεκίνησε κι ετούτη η μέρα.... :)

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα Λεβινάκι μου γλυκό!
      Σμουτς!

      Διαγραφή
  11. καλημέρα ήρθα να πώ και είδα μια πανέμορφη κατασκευή !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Νικόλα.Όμορφα τα πάντα γύρω μας, τα κάνουν τα όμορφα μάτια, όταν βλέπουν και ξεχωρίζουν την αγάπη, Εγώ την έκρυψα στα σανιδάκια και στα μικρά μπρούτζινα κομματάκια, αλλά μάλλον την βρήκατε.
      Νάσαι πάντα καλά!!

      Διαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστω , , ειναι το φιλι -ανασεμια που σε κανει να νοιωθεις ξαναγεννημενη !!!!

      Διαγραφή
    2. Κάτια μου με μια ανασαιμιά σου στέλνω τα φιλί μου!!!

      Διαγραφή
  13. Εγώ τι ν α πω; Έχω το βιβλίο σου ..έχω τόσα μηνύματα, τόσα ενθύμια δικά σου έχω δει τόσα καράβια..ένα κοσμεί και τη δική μου γωνιά στο τζάκι...
    Χαίρομαι που σε φιλοξένησε το Ελενάκι μας , αφού εγώ έχω τις σιωπές μου ( το νου σας το Σάββατο θα τα ανοίξω γιατί έχουμε το 7ο Συμπόσιο!!!)
    Στέλνω την αγάπη μου!

    Φιλιά και στους δύο ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου, εσύ να μην πεις τίποτα, όλα εγώ έχω να τα πω για σένα και την φιλόξενη γωνιά σου τη " Η Ζωή είναι Ωραία ".Δεν έχει να κάνει με τη σιωπή σου έχει να κάνει με την κατάχρηση, που έχω επιβάλλει στο μπλοκ σου και σίγουρα με στεναχωρεί. Το ψώνιο μου δεν έχει όρια, αλλά η σύνείδησή μου κάπου με φρενάρει. Σε ευχαριστώ και σίγουρα θα σου ξαναχτυπήσω την πόρτα. Η ζεστασιά της Έλενας ήταν υποδειγματική και δεν θέλω να συγκρίνω τίποτα. απλά να πω ότι τα ζεστά λιμάνια δεν τα αφήνω πίσω για πάντα, τα ξαναεπισκέφτομαι και τα ξαναφορτώνω με τις ανεμογαλούδες μου.
      Υ.Γ. Ανεμογαλούδα είναι η αστραπιαία δινη του ανέμου.
      τα φιλιά μου καλή μου Αριστέα.

      Διαγραφή
  14. Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ Μαρία Έλενα, είναι η Έλενα υπέυθυνη γιαυτό, στο σπίτι της γίνονται όλα.
      Νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  15. Έλενα, μπράβο για τη φιλοξενία! Ο Δημήτρης, τον οποίο πρωτοσυνάντησα κι εγώ στο μπλογκ της Αριστέας, είναι εξαιρετικά δημιουργικός και ταλαντούχος.
    Δημήτρη, συγχαρητήρια! Σήμερα γνώρισα μια πλευρά σου ακόμη που δεν ήξερα - το πλοίο σου είναι υπέροχο! Σου εύχομαι να συνεχίσεις να "ταξιδεύεις" με ούριους ανέμους πάντοτε και να δημιουργείς, γεμάτος έμπνευση.
    Καλό απόγευμα και στους δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ Έλλη,
      Είμαι ένας εραστής της τέχνης, ερασιτέχνης με τα όλα μου, που με δυό στίχους με περιγράφω ως εξής...

      Μιά άλωση αρχέτυπη, διψάω να κερδίσω,
      με την ορμή μνηστήρων, του διαμαντένιου πάθους.
      Στη κορυφή να σηκωθώ, σημαία νʼ ανεμίσω,
      τους στεναγμούς νʼ απαρνηθώ, του ανθρώπινου του πάθους.
      ΄
      Εύχομαι και στις δικές σου δημιουργίες ν΄ανεμίζει ούριος άνεμος και να σε σπρώχνει μπροστά και σίγουρα για άλλες δημιουργίες, για έναν ατέλευτο αγώνα με ότι ζητάει να μας καταστρέψει.

      Νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  16. Aπολαυστική η φιλοξενία του κ. Δ. Ασλάνογλου ΄Ελενα, μας χάρισε τον ποιητικό του λόγο, τόσο πηγαίο και αισθαντικό αλλά και το υπέροχο καλλιτεχνικό του δημιούργημα μαζί με την θαυμάσια ιστορία του σπουδαίου Γάλλου Jean‐Baptiste‐Charcot, . Ο κ. Ασλάνογλου μου ήτανε ήδη γνώριμος από τις εξαιρετικές ποιητικές συνθέσεις του που πρωτοδιάβασα στο μπλοκ της Αριστέας μας, ένας εραστής της θάλασσας, του λόγου και της δημιουργίας, πολυτάλαντος και ποιοτικός με γνώση και συναίσθημα και το ξεχωριστό χάρισμα να διαχαίει γύρω του την αγάπη του για τη θάλασσα και τα πλεούμενα .σαν ανεμογαλούδα....(τι όμορφη λέξη.....)Εύχομαι να μας δίνεται συχνά η ευκαιρία να απολαμβάνουμε τους εμπνευσμένους στίχους του και τα μάτια μας να χαίρονται τις θαυμάσιες κατασκευές του....(μαγεία αληθινή η ακριβής κατασκευή υπό κλίμακα των ιστορικών πλεούμενων....)Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγαπητή Κλαύδια.
      Σ΄ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο, το οποίο ερωτεύτηκα, επειδή μονο και μόνο χρησιμοποίησες την "ανεμογαλούδα", μια αγαπημένη λέξη μου. Θέλω να σου αφιερώσω ένα ερωτικό μου ποίημα χωρίς να παρεξηγηθώ, Γιατί ο έρωτας μπορεί να συμβεί με το παραμικρό και δεν έχει λογική ποτέ...

      ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ...

      Στάζει η καρδιά, πλημμυρισμένη από χυμούς,
      φρούτων αγάπης, που για σένα θέριεψαν.
      Βωμοί μʼ αρώματα, ξυπνούν τους θεούς,
      γεμάτʼ αισθήματα, τον έρωτα μάγεψαν.

      Κοραλένιος αυλός και χρυσόχορδη λύρα,
      να σου στείλουν με νότες, της καρδιάς μου το σάλεμα
      Τις βιολέτας λουλούδια και του φοίνικα φύλλα,
      να στολίζουν το πέπλο και το άσπρο σου φόρεμα.

      Ρεματιά να σμιλέψω, καταράχτη να υφαίνει,
      με ιτιές και πλατάνια, να σου ρίχνουν σκιά.
      Του νερού το τραγούδι, απαλά νʼ ανεβαίνει,
      στων χειλιών σου το θρόνο, που κυκλώνʼ η φωτιά.

      Να πετάξω στʼ ουράνια, να σκορπίσω τα νέφη,
      να θερίσω αχτίνες, απʼ του ήλιου το κάμπο.
      Με θαλάσσια αύρα, να σου κάνω ανθοδέσμη,
      μʼ ευωδιές νʼ απαλύνει, της ψυχής κάθε πόνο.

      Να σταθώ μπρος στο κύμα, που πονάει τα πλευρά,
      νʼ απαγκιάσει, να στρώσεις, πάνω στην αμμουδιά,
      τʼ ονείρου σου λέξεις, ζωντανή ζωγραφιά,
      με τους κόκκους της άμμου, να μετράς τη χαρά.

      Τʼ αδάμαστο, της αστραπής το φως να σου παγώσω
      να σου φωτίζει της ζωής, τʼ άγνωστα μονοπάτια.
      Του κεραυνού τη δύναμη, στα χέρια σου να δώσω,
      τα κακοτράχαλα να σπας, του δρόμου σου τα βράχια

      Άνεμο που λυσσομανά, το δρόμο σου να κόψει,
      να φυλακίσω σε ασκούς, λήθης και καρτερίας.
      Για να ξεχάσει να φυσά, μπρος τη δική σου όψη,
      μα να φουσκώνει τα πανιά, σε χρόνους νηνεμίας.
      Δ.Λ.Α.

      νάσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
    2. Kαταγοητευμένη και συγκινημένη για τη μεγάλη τιμή κ. Ασλάνογλου, λέω ένα ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας ...¨όλα τα ποιήματά σας, όσα έχω διαβάσει, είναι εξαιρετικά, το συγκεκριμένο, θα το χαρακτήριζα χωρίς δεύτερη σκέψη, αριστούργημα !!!

      Διαγραφή
    3. Αυτή η ανάρτηση είναι τόσο μοναδική, ιδιαίτερα ενημερωτική και μ' εξαιρετική δεξιότητα στο λόγο και την έκφραση.Μια σελίδα, που γέμισε με θαλασσινές και ταξιδιάρικες ανταύγειες την ψυχή μας!
      Συλλέξαμε σμαραγδένιους ποιητικούς θησαυρούς Δημήτρη πέρα από σημαντικές γνώσεις που μας μετέφερες. Να είσαι καλά και να έχεις πάντα την έμπνευση να ομορφαίνεις τις στιγμές μας!
      Να έχεις μια όμορφη βραδιά!

      Διαγραφή
    4. Σ' ευχαριστώ αγαπητή Κατερίνα για τον όμορφό σου λόγο. Θάλεγα ότι η σμαραγδένια σκέψη σου έσμιξε με τις δικές μου σκέψεις κι ένιωσε όμορφα. Θα το ξαναπώ, γιατί το λέω συχνά. Δεν έχουν δύναμη οι λέξεις, δύναμη έχουν τα μάτια που τις διαβάζουν. Θάθελα να σου αφιερώσω ένα ποίημα που μπλέκει την άστατη ψυχή με τις εικόνες της θάλασσας.

      H ΒΑΡΚΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟY
      Τη βάρκα του ανεκπλήρωτου, η πλήμμη αγκαλιάζει,
      η ανατολή εμύρισε, το αγέρι την σκεπάζει.
      Κουπιά χτυπάνε δυνατά, το κύμα το σκεπάζουν,
      αντικρυνά ο προορισμός, οι ανάσες φλόγες βγάζουν.

      Η βάρκα του ανεκπλήρωτου, για μας έμεινε πίσω,
      έχασε την πλήμμη και δεν έφυγε.
      Ήλιος που χάραξε, σκιές δεν έσμιξε,
      στη λάσπη βούλιαξε... σου λέω... θʼ αργήσω...

      Αν έρθει η άμπωτις, ίσως ξυπνήσω,
      ίσως τη σκέψη σου, νʼ αναζητήσω.
      Τώρα βυθίζομαι στη γκρίζα λήθη,
      εκεί που τʼ όνειρο, δεν θα μου λείψει.

      Την βάρκα μου ένας καϋμός, θέλει να την τυλίξει,
      κύμα ψηλό και σκοτεινό, θέλει να την βυθίσει.
      Σαν μεθυσμένη στρέφεται, γυρεύει την μπονάτσα,
      του έρωτα την τρυφερή και μαγική γκριμάτσα.

      Δίνω στο χέρι μου πυγμή και δύναμη περίσσια,
      να προστατέψει τα όνειρα, που η λήθη τα σκοτώνει.
      Ζωγράφησα τον έρωτα, που κρύβεται στα στήθια
      τον ίσκιο μου τον χτύπησα, που όλα τα παγώνει.

      Ας είνʼ καθρέφτης το νερό, της πονεμένης βάρκας,
      ας γίνει η βάρκα αλώβητη, στης λήθης τη μανία.
      Γλυστρώντας πάνω απʼ τα νερά, μιας μυρωμένης σάρκας,
      βουβά νʼ αφήνει απόνερα, του χρόνου η αγωνία.

      Δ.Λ.Α.

      Καλή διάθεση νάχεις πάντα και πολλή αγάπη στη ζωή σου!!!

      Διαγραφή
    5. Ω! Σ’ ευχαριστώ για την υπέροχη αφιέρωση Δημήτρη! Με συγκινείς ιδιαίτερα!
      Άλλη μια θαυμάσια ποιητική “δάδα”, που φωτίζει δελεαστικά και διοχετεύει αισιόδοξο καύσιμο,
      για να πλεύσει η “βάρκα” αλώβητη, μα μεθυσμένη από λαχτάρα, για ταξίδια μαγικά κι ονειρεμένα!
      Συμπαρασύρεις με ποιότητα έμπνευσης και ταλέντου, νοήματα πέρα απ’ τον... ορίζοντα!
      Να έχεις ένα χαρούμενο, τρυφερό και γόνιμο απόγευμα! Σ' ευχαριστώ και πάλι!

      Υ.Γ. Υπάρχει κάποιο βιβλίο σου?

      Διαγραφή
    6. Κατερίνα μου τα σχόλιά σου μαγεύουν τους δημιουργούς και τους οπλίζουν με δύναμη να φτάσουν ακόμα περισσότερες σκέψεις. Όσο για το βιβλίο μου, έκανα μια απόπειρα και τύπωσα έναν αριθμό με γνώμονα να τον διαθέσω σε ΄περιορισμένο κύκλο. Έχουν μείνει πολύ λίγα σε ένα βιβλιοπωλείο του νησιού μου την Άνδρο και μόνο. Αν το θέλεις στείλε μου ένα μειλ dimitrios.aslanoglou@eletson.com ή κάλεσέ με 6944669849 και θα σου πω λεπτομέρειες.Ευχαριστώ

      Διαγραφή
  17. Ταξίδεψα στην κυριολεξία...και οι κατασκευές και οι στίχοι κομμάτια μιας δημιουργικής προσωπικότητας που μας πήγαν στα ανοιχτά!
    Θέλω να ευχαριστήσω για αυτό το ταξίδι τον κύριο Ασλάνογλου, αλλά και σένα Έλενα που τον φιλοξένησες!
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα Αγαπητή Μαρία. Με τις ευχαριστίες μου για τα όμορφα λόγια σου, σου χαρίζω τους παρακάτω στίχους...
    Τα παρακάλια μου, ολόψυχα ορθώνω
    Όνειρα καλοκάρδιστα, να σε δαφνομυρώνουν
    Καράβια καλοκούβερτα, γιά σένα να αρματώνω
    Αγάπης γαλανόμορφα, ταξίδια να ευωδώνουν.

    Δ.Λ.Α.
    Όμορφη εβδομάδα νάχεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή