Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Πότε μεγάλωσε και δεν το κατάλαβα, λιποθυμώ!


 

 

 

Εκεί που καθόμασταν και βλέπαμε ταινία τρώγοντας ποπ κορν, γυρνάει το σκασμένο με το βλέμμα αυτό που είναι χειρότερο και από σφαλιάρα και μου λέει:


-Μαμά εγώ πότε θα πάω μόνη μου να ψωνίσω μια μέρα στο σουπερ μάρκετ και πότε θα με αφήσεις να πάω να κοιμηθώ ένα βράδυ στην φίλη μου; Δεν έχω μεγαλώσει αρκετά πια;


……………………………………………………………..


Δεν ξέρω πόση ώρα έκανα να μιλήσω και να απαντήσω.


Νομίζω ότι μπορεί να κάθισα εκεί και καμιά ώρα με το στόμα ανοιχτό.


Το μόνο που έβλεπα μπροστά μου ήταν ένα μωράκι με τις πάνες του να το ταίζω


το γάλα με το μπιμπερό του και να μπουσουλάει.

Το μωρό αυτό μου ζητάει να κοιμηθεί ένα βράδυ σε μια φίλη της;;


Θα τρελαθούμε τελείως;;


Νοιώθω ένα κόμπο να με πνίγει, τα πόδια μου να τρέμουν και να μην βγαίνει η φωνή.


Πέρασαν από μπροστά μου όλα τα δεινά του κόσμου, έφτιαξα σενάριο κανονικό, την αφήνω να κοιμηθεί στην φίλη της και η μητέρα της φίλης της ( πολύ καλή μου φίλη παρεμπιπτόντως) είναι μπλεγμένη σε κύκλωμα σωματεμπορίας και την παίρνουν και δεν την ξαναβλέπω ποτέ!


Χριστέ μου δεν αισθάνομαι καλά!!


Υπογλώσσιο και πιεσόμετρο γρήγορα με χάνετε!!


Από που ήρθε όλο αυτό και δεν το κατάλαβα, γιατί δεν υπάρχει κάποια προειδοποίηση ότι έρχεται αυτή η στιγμή, ή μήπως μας προειδοποιεί και δεν θέλουμε να το δούμε!


Και τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα, την επόμενη φορά που θα την κοιτάξω θα έχει γίνει κοπέλα στην εφηβεία, έτοιμη να μου πετάξει στα μούτρα όλη την αμφισβήτηση του κόσμου όπως κάνουν όλα τα παιδιά στους γονείς τους αυτή την ωραία περίοδο της ζωής τους.


Πότε μεγάλωσε και δεν το κατάλαβα;;


Γιατί περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος και δεν μου δίνει την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω και να καταπιώ!


Πόσο σκληρός είναι, περνάει τόσο γρήγορα όταν δεν θες και σου παίρνει μαζί του ότι αγαπάς πιο πολύ στον κόσμο τόσο βάρβαρα!


Του έχω θυμώσει τόσο πολύ θα τον χαστούκιζα αν ήταν άνθρωπος και στεκόταν μπροστά μου!

 


Υ.Γ. Δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσω στην συνέχεια απο το σπλάχνο μου, αλλά αν έχει κάποιος να μου προτείνει κάποιο χάπι για να αντέξω την συνέχεια που με περιμένει πολύ ευχαρίστως!!!


 

37 σχόλια:

  1. Χάπι δεν υπάρχει Ελενάκι μου!
    Θ' ακούσεις κι άλλα, θα κλείσει κι η πόρτα του δωματίου και θα περάσεις απ' την εποχή του "Αγκού", στο "Άσε με ρε Μάνα!"...
    Και θα το αντέξεις αυτό. Και θα χαίρεσαι που η μικρή σου πριγκίπισσα διανύει επιτυχώς την εφηβεία της και ανοίγει σιγά-σιγά τα φτερά της για τον "απογαλακτισμό" της και τη διαμόρφωση του προσωπικού της χαρακτήρα.
    Κι όταν έρθει η ώρα, θα κάνεις λίγο πίσω για να της δώσεις χώρο να σε ξεπεράσει.
    Μάνα Κουράγιο :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aχ αυτό κατάλαβα γλυκό μου Μαράκι ότι χρειάζεται πολύ κουράγιο!
      Πόσο γρήγορα όμως μεγαλώνουν!!
      Καλό βράδυ!!

      Διαγραφή


  2. Η παρέα των έξη έχει έναν ωραίο τρόπο να μας βάζει να σκεφτούμε..
    Και η κάθε μια μονάδα της είναι αγαπημένη πένα..
    Να είσαι καλά και να δείχνεις την σύνεση που χρειάζεται πάντα..
    Στην γενιά που έρχεται και μας έχει ανάγκη..
    Καλό βράδυ!








    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σύνεση όπως είπες Στρατή μου!
      Μακάρι να τα καταφέρω!
      Καλημερα!

      Διαγραφή
  3. Πόσο συμφωνώ με την Μαρία! Δεν υπάρχει χάπι!
    Θυμάμαι, στην Γ' Λυκείου, στο αποχαιρετιστήριο πάρτι του σχολείου, ο γιος μου ήταν πρόεδρος του 15μελους, αλλά και πρόεδρος της τάξης κι ανέβηκε στην σκηνή του αμφιθεάτρου του σχολείου να μιλήσει, με σακάκι και γραβάτα (1.88!! ζωή να έχει!!) κι έπαθα σοκ!!! Το αγόρι μου είχε μετατραπεί αίφνης, σε έναν νεαρό άντρα, δυο μέτρα παλικάρι... Και φυσικά, έκλαψα....... Από συγκίνηση, αλλά κι από αυτό το ξάφνιασμα..."ρε γαμώτο, πως περνάει ο καιρός;".... Δίνε συνέχεια φιλάκια κι αγκαλίτσες Ελενάρα μου, όσο δεν έχει χτυπήσει ακόμα η εφηβεία για τα καλά, την πόρτα της μικρής σου πριγκίπισσας... Σε φιλώ γλυκά και καλό ξημέρωμα! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρουφάω και φιλάω και αγκαλιάζω όσο είναι καιρός πετροκόριτσο γιατί σε λίγο καιρό ούτε που θα θέλει να με βλέπει.
      Κλαψ κλαψ!!!
      Φιλιά πολλά καλημέρα!

      Διαγραφή
  4. Ευχαριτσώ καταρχήν που περνάς από το σπιτάκι μου...με γεια η νέα εμφάνιση...
    να χαίρεσαι την κόρη σου και ειναι φυσικές απορίες / αντιδράσεις / σκέψεις μάλλον αυτές..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου αρέσει πολύ το σπιτάκι σου Δελφινάκι χάρηκα που σε γνώρισα!
      Ευχαριστώ πολύ!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  5. Μετέφερες με τόσο άμεσο και αυθόρμητο τρόπο τα συναισθήματά σου,
    που από την μια ήθελα να γελάσω και από την άλλη σκεφτόμουν πόσο συγκλονιστικό
    είναι όλο τούτο, στην βάση του...
    Σίγουρα, δεν θα θες το κοριτσάκι σου να είναι το μόνο παιδάκι
    σε όλο τον πλανήτη, που δεν κοιμήθηκε ποτέ στο σπίτι τής κολλητής της,
    οπότε είμαι βέβαιος ότι θα βρεις την λύση!!

    Καλημέρα, μια όμορφη Κυριακή να έχεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι΄αυτό σας ζητάω κανένα χάπι να μου προτείνετε γιατί θα την αφήσω αλλά εγώ κάτι θα πρέπει να πάρω για να αντέξω Ανταίο μου!
      Χαχαχα!!
      Φιλιά καλημέρα!

      Διαγραφή
  6. Οχι ρε παιδια....
    ΧΑΠΙ ΥΠΑΡΧΕΙ....!!!..Ειναι τι φοβερο...ΜΕΓΑΛΩΝΕΞ....!!!
    Με ΞΕΦΟΒΙΚΙΝΗ...!!!

    Λεγεται και...ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, φιλεναδα...!!!..Και θα το παιρνεις, καθε πρωινο...
    Μετα το βουρτισμα των δοντιων..ΤΡΕΜΟΝΤΑΣ...!!

    Δια βιου...!!!

    ΔΙΑ ΒΙΟΥ..Τ ακους;;;;..!!!..
    [Συμβουλη, ενος πολυτεκνου-γερου πατερα]
    Κανε ενα καλο συμβολαιο με κινητα και...ακουνητα τηλεφωνα,γιατι θα τα χρειαστεις...!!!..Βαλε διπλα κι εναν ΚΟΥΜΠΑΡΑ...Οταν λες τις παρακατω λεξεις...
    Θα βαζεις μεσα στον κουμπαρα..ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ...!!
    Οι λεξεις ειναι...:
    -Που εισαι;;;;
    -Τι κανεις εκει;;;..
    -Τι ωρα θα γυρισεις;;;..
    -Πως θα επιστρεψεις απο κει;;;
    -Με ποιους εισαι;;;
    -Ξερεις τι ωρα ειναι;;;

    Με τα λεφτα που θα μαζευεις...Θα πληρωνεις...Το ρευμα...!!!

    Αντε..!! Υπομονη, και καλη υγεια..
    Για μαννα και κορη...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαχαίρη μου πως με καταλαβαίνεις!!!
      Θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου και εύχομαι όλα να πάνε καλά και για τις δυο μας!
      Θα πάρω τα χαπάκια σου και ο Θεός βοηθός!
      Ξετρελάθηκα με το σχόλιό σου!
      Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη και φιλιά πολλά πολύτεκνε πατέρα!

      Διαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. " Κι όταν έρθει η ώρα, θα κάνεις λίγο πίσω για να της δώσεις χώρο να σε ξεπεράσει. "
    Αυτή είναι η κεντρική ιδέα και εδώ κρύβεται όλο το νόημα της ανθρώπινης εξέλιξης.
    Το ανέφερε η Μαρία παραπάνω.
    Εδώ όλοι υποκλινόμαστε στο θαύμα της φύσης.
    Δεν χρειάζεται να δακρύσουν οι εικόνες και να γιατρευτούν οι άρρωστοι
    για να καταλάβουμε ότι κάθε μέρα ζούμε ένα θαύμα.
    Απλώς γύρνα το κεφάλι και κοίτα το παιδί σου.
    Τότε θα δείς και θα ζήσεις το θαύμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν ξερω για χαπια ξερω απο προσαρμογη, δεν μπορουμε να κανουμε τιποτε αλλο απο το να προσαρμοζομαστε ...εμεις ...οπως ακριβως πολυ σωστα στο λεει και ο συζυξ...αλλα αυτα που φευγουν δεν γυριζουν και μας λυπει αυτο, ερχονται αλλα , ευτυχισμενες στιγμες καθως πετυχαινουν ολα οσα εσυ προσπαθεις να δωσεις στο παιδι σου κι αυτο μεγαλωνει...σωστά, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ δίκιο έχεις βρε κορίτσι αλλά δύσκολη η προσαρμογή!
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  10. Όλο αυτό είναι τόσο ανθρώπινο !
    Ξέρεις κι εσύ πως χάπια δεν έχει, και την εξέλιξη δεν θα μπορέσεις να την αποφύγεις!
    Κάποτε ήσουν κι εσύ παιδί που έφυγε! Κάθε φορά που το παιδί σου θα ζητάει κομματάκι περισσότερη ελευθερία όσο και να πονάς θα θυμάσαι ότι στα στενά όρια κανένας δεν αναπτύχθηκε σωστά!
    Θα θυμάσαι και θα κάνεις πέτρα την καρδιά γιατί αγαπάς!

    Τα φιλιά στη γλυκιά μανούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχεις απόλυτα δίκιο Αριστάκι πως ξεχνάμε όταν γινόμαστε γονείς ότι ήμασταν και εμείς κάποτε παιδιά και θέλαμε ελευθερίες!
      Τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή
  11. Νόμος της φύσης είναι Μαράκι μου να περνά ο χρόνος κι εμείς να τρέχουμε πίσω του και εκείνος άσπλαχνα να μεταφέρει τα παιδιά μας σε άλλες εποχές, να κάνουν σχεδόν τα ίδια που κάναμε κι εμείς κι ένα βήμα πάντα παραπέρα...
    Εμείς τους δίνουμε τις βάσεις, την αγάπη μας, τις γνώσεις μας και μένει σε εκείνα να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν.... με ούριο άνεμο την εμπιστοσύνη μας ....
    Κάποια στιγμή θα αντικρύζεις το παιδί σου μετά από πολλά χρόνια και ακόμα και τότε θα απορείς '' μα πότε πέρασαν αυτά τα χρόνια; ''.....
    Φιλιά πολλά Έλενά μου
    άφησε τις δυσάρεστες σκέψεις στην άκρη
    και χαμογέλα... όλα ακολουθούν τον δρόμο τους :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εχεις δίκιο Λεβινάκι μου απλά ομολογώ ότι καμιά φορά με πιάνει λίγο η σχίζα!
    Προσπαθώ πάντως!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαταπολέμησέ το.... είσαι ακόμα στην αρχή :-)
      Άσε που κάθε ηλικία έχει τα ''δικά της'' εντελώς διαφορετικά προβλήματα που θα κληθείς να αντιμετωπίσεις .... και το κυριότερο όσο ζεις και εκατό χρονών να φτάσεις και ογδόντα η κόρη σου, θα είναι πάντα το ''παιδί'' :-)

      φιλάκια
      Καλημέρα :-)

      Διαγραφή
  13. Χρονια Πολλά στην Ελλάδα μας.. ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου στο blogoπαιγνίδι μου... λοιπόν , όσο αφορά τις απορίες σου : Οι λέξεις πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλες και οι 24 (σε κάποια γράμματα που υπάρχουν 2 ή 3 λέξεις , διαλέξτε όποια λέξη θέλετε)... Απλά θα μπουν με οποιαδήποτε σειρά μέσα στην ιστορία... Εγώ απλά σκέφτηκα και βρήκα λέξεις σχετικές με τα Χριστούγεννα με την σειρά του αλφαβήτου (Α, Β, Γ κλπ)...

    ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ – ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

    http://delfinaki-sunset.blogspot.com/2013/10/28-1940-blogo.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι διευκρινήσεις ακριβώς θέλεις;

      Διαγραφή
    2. Με κάλυψες κορίτσι δεν ήξερα αν πρέπει να βάλεις όλες τις λέξεις μέσα!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Λοιπόν νάμαι και εγώ στο φιλόξενο κονάκι σου η αλλιώς, βρήκα πόρτα ανοιχτή και μπούκαρα!
    Σε ενημερώνω μάλιστα ότι ξέρω ποιας Έλενας κονάκι είναι αυτό γιατί με την αφηρημάδα και τα......15 ρόδια που έχω να μαζέψω στο κατσικοχώρι έχω απολέσει και τα ψήγματα φαιάς ουσίας που είχαν απομείνει στον εγκέφαλο μου και μπερδεύω τα κονάκια των…. Ελενων(χα,χα,χα)
    Όσο για το χάπι θα σου πρότεινα…… παστίλιες για το……μεγάλωμα του άλλου, εσύ τις παίρνεις,κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να μεγαλώνουν!
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ βρε Χριστινάκι πάντα μου φτιάχνεις το κέφι!
      Σε ευχαριστώ πολύ!!

      Διαγραφή
  15. Να χαίρεσαι και να ευχαριστιέσαι κάθε στιγμή και κάθε λεπτό με το παιδί σου χωρίς να βάζεις σκέψεις και υποθέσεις στο μυαλό σου.

    Τα παιδιά μας είναι μοναδικά, αλλά δεν είναι "δικά" μας, δεν είναι κτήμα μας, γι' αυτό χαλάρωσε κι απόλαυσέ το! 'Έχεις πολλά να δεις και ν' ακούσεις ακόμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπαθώ καλέ μου Ευάγγελε, προσπαθώ.
      Αυτός ομως ο άτιμος ο χρόνος πως περνάει τόσο γρήγορα!!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή
  16. καλημερα! καλη εβδομαδα! οι μικροι μπομπιρες ειναι παντα εκπληκτικοι! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκπληκτικοί και θαυματουργοί!
      Σε ευχαριστώ καλήμέρα και καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή
  17. Ένα είναι το φάρμακο που πρέπει να παίρνεις...ούτε χάπια ούτε τίποτα...πολλές στιγμές, όσες περισσότερες μπορείς από την καθημερινότητά της...πολλές αγκαλιές και πολλά φιλιά και να της αφήνεις κάθε φορά και λίγο περισσότερο χώρο...
    Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aυτό κάνω Μαράκι μου αν και τώρα τελευταία έχουμε αρχίσει λίγο τις διαμαρτυρίες τύπου ωχου βρε μαμά φτάνει πια!!
      Φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
  18. Όντως Έλενα ο προβληματισμός σου είναι εύλογος άμα αναρωτηθούμε όλοι πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια, και τα βλαστάρια μας αναπτύσονται με απίστευτη ταχύτητα. Από την άλλη όμως το μόνο χάπι που πρέπει να δωθεί σε εμάς, είναι το χάπι της υπομονής και της λογικής που θα πρέπει να έχουμε, για να αντιμετωπίσουμε αργότερα την εφηβεία και τις ανυσηχίες των παιδιών μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. γελασα με τον τροπο που το περιεγραψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες τι μας κάνουν οι σκατούλες περίμενε θα τα περάσεις και εσύ!!
      Κουράγιο!!
      Χαχαχα!!
      Την καλημέρα μου!

      Διαγραφή