Εν λευκώ..

Χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο η σημερινή ανάρτηση, απλά έτσι νομίζω ότι ζούμε όλοι τον τελευταίο καιρό!

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα!

Τα λέει η Νατάσσα για μένα.

Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει 
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος 
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση 
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος. 

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα 
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο 
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα 
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω 
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω 
μ' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα 
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω 
με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα... 

Τίποτα σημαντικό... 
Ζω μονάχα εν λευκώ....