Όποιος είναι άστεγος από blog και θέλει να το βγάλει από μέσα του που λέμε, να μου στείλει το κείμενό του στο email μου και θα το αναρτήσω άμεσα!!!

Aντε μπες και πάμε!

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Ο Θανάσης μας!!



Δεν θα ήξερα ποτέ τι να πω για αυτόν τον άνθρωπο.
Το βλέμμα του αυτό το καθαρό, όλο γλύκα και υπομονή, τόσο ήσυχο και τόσο ανήσυχο, τόσο πονεμένο, τόσο μοναδικό!
Πόσα πολλά πράγματα έκρυβε μέσα του αυτό το βλέμμα, νομίζω θα μπορούσα να γράφω ώρες, αλλά δεν του άρεσε να μιλάνε πολύ για αυτόν, γιατί έλεγε ότι επειδή δεν μπορεί να σταματήσει να κλαίει θα γίνει ρεζίλι!
Κρατάω εκτός από όλα τα άλλα και κάτι που είπε και άφησε χαρακιά μέσα μου για πάντα.
Θα κοιτάω αυτό το βλέμμα και θα το σκέφτομαι πάντα.



«Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία.

Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια...
Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.
Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν...
Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις και συ όσο μεγαλώνεις...»



Ο καλός μας άνθρωπος έφυγε από κοντά μας στις 3 Μαίου του 2011 αλλά θα είναι πάντα εδώ για όλους μας, ΠΑΝΤΑ μην του το πείτε όμως γιατί θα κλάψει!
Δεν ξέρω γιατί ένιωσα την ανάγκη να το κάνω τώρα αυτό το αφιέρωμα σε εκείνον αλλά έτσι ένιωσα.
Πάρε ένα μπισκότο Θανάση μου να κάνουμε παρέα σήμερα!

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Απαγωγή εν τω πιατίω!!!


Μην μου πείτε ότι δεν καταλάβατε σε ποιον είναι αφιερωμένη αυτή η φωτογραφία.
Νομίζω κάνει μπαμ!
Κανελλάκι μου γλυκό αυτή την φωτογραφία την έβγαλα πέρσι στον Πόρο και ήθελα καιρό τώρα να την δημοσιεύσω.
Στην αφιερώνω!
Είναι σαν να μας βλέπω εκεί μία όμορφη παρέα, να πίνουμε ουζάκι και να τρώμε ψαρομεζέδες.
Από την μία με θέα τα όμορφα μικρά σπιτάκια του Πόρου και από την άλλη με θέα την θάλασσα και τον Γαλατά.



-Βρε Μαρία μου τι θα γίνει τελικά με αυτή την Αριστέα;;
 Θα την ξεκουνίσουμε ποτέ από το πυργόσπιτο για να την δούμε ή θα βάλουμε πούλμαν να πάμε  κατά Πύργο μεριά;
-Νομίζω Έλενα ότι μάλλον αυτό θα πρέπει να κάνουμε.
-Τι λέτε βρε κορίτσια εγώ σαν Πέτρα σας λέω ότι θα την ξεκουνίσουμε θέλει δεν θέλει
-Τον ακυβέρνητο τύπο θα τον έχουμε σύμμαχο στην απαγωγή της πυργοδέσποινας βρε πετροκόριτσο;
-Καλέ εννοείται όπου τρέλα μέσα ο Πέτρος, τι ακυβέρνητος είναι ντε!
 Γκαρσόν φέρε άλλη μία γύρα γιατί κανονίζουμε και μία απαγωγή οσονούπω!
 Χαχαχαχα!
-Βρε Πέτρα περιβόλι είσαι, φόρα το καπέλο σου θα σε ζαβλακώσει ο ήλιος.
-Μαρία φάε και κάτι δεν κατεβαίνει μόνο του το ουζάκι.
 Γκαρσόν καλαμαράκι φρέσκο για το Μαράκι!



Αυτός είναι ένας φανταστικός διάλογος αλλά θα ήθελε πολύ να είναι αληθινός.
Θα ήθελα να ήσασταν όλοι σε ένα τραπεζάκι να πίνουμε ουζάκι (ώπα και ρίμα) και νομίζω θα περνούσαμε τέλεια!
Όχι δεν τα είχα κοπανήσει όσο έγραφα το συγκεκριμένο κείμενο, αλλά πολύ το διασκέδασα, γιατί μας φαντάστηκα όλους εκεί!
Άντε μυρίζει καλοκαιράκι σιγά σιγά, να βγούμε και λίγο παραέξω!
Μην πείτε στην Αριστέα για την απαγωγή θα γίνει κάποια στιγμή που θα πάει!
Χαχαχαχα!!!!

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!



Καλημέρα σε όλους και καλή Μεγάλη Εβδομάδα.
Επειδή το σπλάχνο μου δεν έχει σχολείο και όπως καταλαβαίνετε θα γυρίσουμε όλο τον κόσμο σε δύο εβδομάδες, (ωχ Παναγία μου) δεν θα μπορώ να σας επισκέπτομαι τόσο συχνά.
Θα χάσω σίγουρα κάποια πράγματα.
Θέλω όμως να σας ευχηθώ να περάσετε τέλεια αυτές τις μέρες, η Μεγάλη Εβδομάδα να μας κάνει όλους να σκεφτούμε και ας αφήσουμε και κανένα κατσικάκι να ζήσει, κρίμα είναι να τα φάμε όλα!
Χαχαχα!

Καλά να περάσετε Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!