 |
| Ο πίνακας είναι του Νίκου Λύτρα "Βάρκα με πανί" |
-Σταμάτα να
κατέβωωωω!!!!
-Αντε μωρή τρελή
και άμα σταματήσουμε τι θα κάνεις, θα κατέβεις στην θάλασσα και θα περιμένεις
την επόμενη βάρκα να περάσει;;;
Χαχαχαχαχαχαχα!!!
Όταν ήμουν εκεί
γύρω στα 18 λοιπόν, έμενα στο πανέμορφο Ναύπλιο.
Μαζί με όλα τα
άλλα τρελά που έκανα σε αυτή την πόλη με μία θεότρελη παρέα, κάθε μεσημέρι
πηγαίναμε για καφέ.
Και που είναι το
περίεργο θα μου πείτε.
Κάποια μέρα
λοιπόν ήπιε μαζί μας καφέ ένας από τους γραφικότατους παππούδες που έχουν βαρκούλα και σε πηγαίνουν βόλτα στο
Μπούρτζι και σε κοντινές παραλίες.
Τον κεράσαμε τον
καφέ του και μας πρότεινε να μας πάει μια βόλτα.
Αυτό ήταν!
Λατρέψαμε και τον
παππού και την βάρκα του και κάθε μεσημέρι μετά τον καφέ, μας πήγαινε βόλτα με
την βάρκα του.
Περιττό να σας πω
ότι τα γέλια μας ακούγονταν μέχρι την άλλη μεριά του Ναυπλίου, κάθε φορά.
Μια μέρα λοιπόν
ένα ελαφρύ αεράκι έκανε την βαρκούλα μας
να χορεύει επικίνδυνα.
Ο ένας της παρέας
είχε σκάσει στα γέλια, γιατί σχεδόν είχα κατουρηθεί από τον φόβο μου και νόμιζα
ότι ήρθε το τέλος μου.
Να σας πω ότι η
στεριά ήταν στα 5 μέτρα περίπου και είμαι δεινή κολυμβήτρια.
Εντάξει άβυσσος η
ψυχή του ανθρώπου, πως γίνεται να είμαι δεινή κολυμβήτρια και να φοβάμαι την
θάλασσα δεν ξέρω, ο ψυχίατρος θα μας πει σε άλλη ανάρτηση!
Κάποια στιγμή
λοιπόν αρχίζω να φωνάζω σαν την Αστέρω όρθια στην βάρκα, σταμάτα να κατέβωωωω,
σταμάτα να κατέβωωωωω!!
Έχουν πεθάνει
όλοι στα γέλια και ο φίλος μου, που με το ζόρι κρατιόταν να μην κατουρηθεί από
τα γέλια,( το γαϊδούρι) γυρνάει και μου λέει, που να πας μωρή τρελή, θα
κατέβεις στην θάλασσα και θα περιμένεις να περάσει άλλη βάρκα να σε πάρει;;;
Παλάβωσες;;
Χαχαχαχαχαχαχα!!
Καταλαβαίνετε
βέβαια ότι έγινα περίγελος και ακόμα με
κοροϊδεύουν για το σταμάτα να κατέβω!
Οι βόλτες
εννοείται ότι δεν σταμάτησαν, αν και κάθε φορά που ξεκινούσαμε έπεφτε το
δούλεμα της αρκούδας, αλλά δεν με ένοιαζε ήταν από τις πιο όμορφες εμπειρίες
της ζωή μου και την θυμάμαι πάντα με πολύ γλύκα.
Ακόμα γελάω όταν
το σκέφτομαι.
Αυτή λοιπόν είναι
η συμμετοχή μου στην πρόσκληση του γνωστού πετροκόριτσου για το "άλλος με την βάρκα
μας" και να ‘ναι καλά που μας έβαλε να θυμηθούμε ωραίες στιγμές.
Έτσι για να γελάμε και πότε πότε!
Είναι κανείς για βαρκάδα;;;
